Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017

Ο Τσε και το αντάρτικο στη Βολιβία: Το βιβλίο τριών ανταποκριτών που έζησαν από κοντά τα γεγονότα


Την ιστορική περιπέτεια του αντάρτικου στη Βολιβία υπό τη διοίκηση του θρυλικού Τσε Γκεβάρα, που κατέληξε πριν από 50 χρόνια στην αιχμαλωσία κι εκτέλεσή του, στις 9 Οκτωβρίου 1967, από το χέρι του λοχία Μάριο Τεράν στο σχολείο της πόλης Λα Ιγέρα, διηγούνται τρεις απεσταλμένοι στην πρώτη γραμμή, στο βιβλίο τους «Το αντάρτικο που αφηγούμαστε: η προσωπική ιστορία μίας εμβληματικής κάλυψης» , που παρουσιάσθηκε πρόσφατα στην Λα Πας.

Οι Χουάν Κάρλος Σαλασάρ, Ουμπέρο Βακαφλόρ και Χοσέ Λουίς Αλκάσαρ, μόλις στα 20 χρόνια τους είχαν μεταβεί το 1966 ως απεσταλμένοι για να καλύψουν τα συνταρακτικά γεγονότα εκείνης της επιχείρησης. Στο βιβλίο διηγούνται πώς η απομακρυσμένη εκείνη περιοχή είχε γίνει το κέντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος, ιδίως της δημοσιογραφικής κάλυψης, παρά τις μεγάλες δυσκολίες στο έργο των απεσταλμένων, οι οποίοι έπρεπε να παρακάμψουν τη στρατιωτική και την κυβερνητική λογοκρισία, τις απελάσεις και τη διαρκή παρακολούθησή τους από πράκτορες, ιδίως γυναίκες που παρίσταναν τις δασκάλες ή τις νοσοκόμες.
Ο Αλκάσαρ, ιδίως, που εργαζόταν για το πρακτορείο Fides, την εφημερίδα Presencia και το Ιnter Press Service, ήταν εκείνος που μετέδωσε παγκοσμίως τη νύκτα της 8ης Οκτωβρίου 1967 την είδηση για την αιχμαλωσία του Τσε Γκεβάρα.
Last photo of Che Guevara alive / Última foto con vida del Che Guevara El dia 9 de OCtubre de 1967 en el pueblo de La Higuera (Bolivia) el Che Guevara (Ernesto Guevara) era fusilado por el ejercito boliviano.
Η θεωρούμενη ως τελευταία φωτογραφία του Τσε Γκεβάρα εν ζωή
Ο ανταποκριτής μόλις είχε φθάσει στην απόμακρη εκείνη περιοχή με στόχο να εισέλθει στο θέατρο των συγκρούσεων και να πάρει τη συνέντευξη «της ζωής του», όπως κατέθεσε κατά την παρουσίαση του βιβλίου. Ωστόσο εκεί ενημερώθηκε για την ενέδρα των κυβερνητικών δυνάμεων που κατέληξε στη σύλληψη του διάσημου επαναστάτη, είδηση που έκανε τον γύρο του κόσμου χάρη σ’ έναν ντόπιο τηλεγραφητή που έστειλε την ανταπόκρισή του.
Την επομένη, ο Αλκασάρ μπόρεσε από κοντά να ψαύσει το χέρι του νεκρού Τσε, όταν εκείνος έφθασε πάνω σ’ ένα φορείο προσαρμοσμένο στο σύστημα προσγείωσης του ελικοπτέρου που τον μετέφερε στο Βαγιεγκράνδε. «Το έπιασα κι ένοιωσα ένα ρίγος, ένα σφίξιμο στο στήθος», γράφει στο βιβλίο του, ανακαλώντας την εμπειρία του αυτή.
Για την υπόθεση Ντεμπρέ
Από την πλευρά του, ο Βακαφλόρ είχε απελαθεί δύο φορές από τη στρατιωτική περιοχή. Τη δεύτερη φορά μάλιστα εκκρεμούσε σε βάρος του η απειλή να περάσει δίκη για συμμετοχή στην (παγκόσμια) εκστρατεία για την απελευθέρωση του Γάλλου διανοητή Ρεζίς Ντεμπρέ που είχε συμμετάσχει στο αντάρτικο κι είχε συλληφθεί από τον στρατό. Σε ένα από τα πάμπολλα ανέκδοτα που περιέχονται στο βιβλίο, ο πρωταγωνιστής του διηγείται το επεισόδιο που έσωσε τη ζωή του Ντεμπρέ, όταν ήδη είχαν διαδοθεί οι φήμες πως αυτός κι άλλοι δύο ξένοι υπήκοοι ήσαν νεκροί.
Όπως αφηγείται ο Βακαφλόρ, ο συνάδελφός του στην Presencia, Ούγο Ντελγαδίγιο, ήταν επίσης οδοντίατρος και είχε μαζί του έναν τροχό για να πραγματοποιεί επεμβάσεις στους φτωχούς χωρικούς της κοινότητας Μουγιουπάμπα. Στη διάρκεια μίας τέτοιας επέμβασης παρατήρησε και άμεσα φωτογράφησε τη μεταφορά τριών ξένων αιχμαλώτων που φρουρούνταν και συνοδεύονταν από στρατιώτες. Οι φωτογραφίες που πήρε ο Ντελγαδίγιο, πέρασαν δια πυρός και σιδήρου, από διάφορους τόπους και μέσα—μέχρι που θεωρήθηκαν και χαμένες—έως ότου φθάσουν στη Λα Πας.
Μάλιστα, τα καρούλια με τα φιλμ μεταφέρθηκαν στην Presencia με στρατιωτικό φορτηγό, του οποίου ο οδηγός δεν γνώριζε πως εκείνες οι φωτογραφίες έμελλαν να σώσουν τη ζωή του Ντεμπρέ, καθώς η δημοσίευσή τους προκάλεσε παγκόσμιο σάλο και αλληλεγγύη.
«Η φωτογραφία, ναι μεν έσωσε τη ζωή του Ντεμπρέ αλλά καταδίκασε επίσης σε θάνατο τον Τσε», σχολιάζει από την πλευρά του ο Σαλασάρ, αποσαφηνίζοντας πως ένεκα του γεγονότος τούτου «ο στρατός από το σημείο εκείνο αποφάσισε να αλλάξει στρατηγική και να μην κρατά (ζωντανούς) αιχμαλώτους».

Η δουλειά των ανταποκριτών

Οι τρεις ανταποκριτές υπογραμμίζουν στο βιβλίο τους πόσο δύσκολο ήταν εκείνες τις εποχές να στείλει κανείς απεσταλμένους στις περιοχές των συγκρούσεων. Ιδίως για το πρακτορείο Fides, του οποίου ο διευθυντής Χοσέ Γκαραμούντ, το κατόρθωσε κλείνοντας συμφωνίες με τα αντίστοιχα πρακτορεία EFE της Ισπανίας και το γερμανικό DPA. Μάλιστα ο Σαλασάρ διηγείται πως τα ευρωπαϊκά πρακτορεία στήριξαν το καθένα με 500 δολάρια τη μετάβασή του, η οποία προβλεπόταν να διαρκέσει μόλις δύο ημέρες, αλλά τελικά κατέληξε να γίνει ένας ολάκερος χρόνος.
Ο Σαλασάρ έγραφε τις ανταποκρίσεις απ’ ευθείας για το Fides και το DPA, ενώ ο Γκαραμούντ τις αναμετέδιδε στο EFE. H κάλυψη των γεγονότων υπήρξε «εμβληματική» και "απογείωσε" τη σταδιοδρομία των τριών ανταποκριτών, οι οποίοι κατόπιν εργάσθηκαν και σε μέσα ενημέρωσης του εξωτερικού, καθώς λόγω της δικτατορίας αναγκάσθηκαν να φύγουν από τη Βολιβία.
Παρότι έχουν περάσει 50 χρόνια κι έχει χυθεί πολλή μελάνη για τον θάνατο του Τσε, ο Σαλασάρ τονίζει πως ακόμη υπάρχουν πλείστα ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν για τις συνθήκες του. «Για παράδειγμα, ποιος κατέδωσε τον Τσε Γκεβάρα στις αρχές; Ποιος διέταξε την εκτέλεσή του; Τι ρόλο έπαιξε η Σοβιετική Ένωση; Ποιος υπήρξε ο ρόλος του ίδιου του Φιδέλ Κάστρο και της Κούβας; Όλα τούτα δεν πρόκειται να απαντηθούν ποτέ εάν δεν ανοίξουν όλα τα αρχεία», καταλήγει ο ίδιος.
Το βιβλίο παρουσιάσθηκε την περασμένη Πέμπτη στη Λα Πας από τους Σαλασάρ και Βακαφλόρ—ο Αλκάσαρ δεν μπορούσε να είναι παρών. Ο συντονιστής της παρουσίασης, συγγραφέας Ρόμπερτ Μπρόκμαν, τόνισε πως κατά τη γνώμη του το πόνημα τούτο μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί «ένα εγχειρίδιο για το πώς καλύπτεται ένα απέλπιδο αντάρτικο».
Πηγές: EFE, El Publico

Έξυπνη τέχνη του δρόμου μεταμορφώνει το αστικό τοπίο!



Ο Tom Bob είναι ένας Αμερικανός καλλιτέχνης του δρόμου που γυρίζει στη Νέα Υόρκη και δημιουργεί εντυπωσιακά γκράφιτι, αλλάζοντας την αστική εικόνα. Αφήνει τη φαντασία του ελεύθερη και μπορεί να δει διαφορετικά σχήματα δίπλα σε συνηθισμένα αντικείμενα. Το μόνο που χρειάζεται μετά είναι λίγο χρώμα και μερικές ώρες για να ολοκληρώσει τα έργα του. Το αποτέλεσμα είναι κάθε φορά και καλύτερο, ειδικά εάν δεις το πριν και το μετά των δημιουργιών του…
perierga.gr - Έξυπνη τέχνη του δρόμου μεταμορφώνει το αστικό τοπίο!
perierga.gr - Έξυπνη τέχνη του δρόμου μεταμορφώνει το αστικό τοπίο!
perierga.gr - Έξυπνη τέχνη του δρόμου μεταμορφώνει το αστικό τοπίο!
perierga.gr - Έξυπνη τέχνη του δρόμου μεταμορφώνει το αστικό τοπίο!
perierga.gr - Έξυπνη τέχνη του δρόμου μεταμορφώνει το αστικό τοπίο!
perierga.gr - Έξυπνη τέχνη του δρόμου μεταμορφώνει το αστικό τοπίο!
perierga.gr - Έξυπνη τέχνη του δρόμου μεταμορφώνει το αστικό τοπίο!
perierga.gr - Έξυπνη τέχνη του δρόμου μεταμορφώνει το αστικό τοπίο!
perierga.gr - Έξυπνη τέχνη του δρόμου μεταμορφώνει το αστικό τοπίο!
perierga.gr - Έξυπνη τέχνη του δρόμου μεταμορφώνει το αστικό τοπίο!
perierga.gr - Έξυπνη τέχνη του δρόμου μεταμορφώνει το αστικό τοπίο!
perierga.gr - Έξυπνη τέχνη του δρόμου μεταμορφώνει το αστικό τοπίο!
perierga.gr - Έξυπνη τέχνη του δρόμου μεταμορφώνει το αστικό τοπίο!
perierga.gr - Έξυπνη τέχνη του δρόμου μεταμορφώνει το αστικό τοπίο!
perierga.gr - Έξυπνη τέχνη του δρόμου μεταμορφώνει το αστικό τοπίο!

Πρόστιμα σε όσους περνούν διαβάσεις χαζεύοντας το κινητό!



Η Χονολουλού στη μακρινή Χαβάη γίνεται η πρώτη πόλη στις ΗΠΑ όπου απαγορεύεται με νόμο στους πεζούς να διασχίζουν το δρόμο «απορροφημένοι» σε κινητό ή άλλη συσκευή. Ο λόγος, προφανής: να μειωθούν τα ατυχήματα από τους αφηρημένους πεζούς που δεν προσέχουν τα αυτοκίνητα επειδή κάτι παρακολουθούν το κινητό ή στέλνουν μήνυμα. Τα πρόστιμα θα φτάνουν και τα 35 δολάρια, ενώ οι αμετανόητοι (αυτοί που θα πέφτουν ξανά και ξανά στην ίδια παρανομία) θα πληρώνουν πρόστιμα έως και 100 δολάρια.
perierga.gr - Πρόστιμα σε όσους διασχίζουν διαβάσεις χαζεύοντας το κινητό!
Το μέτρο θα εφαρμοστεί από τον Οκτώβριο. Σύμφωνα με την αρμόδια Αρχή των ΗΠΑ, μεταξύ 2000-2011 πάνω από 11.000 άνθρωποι τραυματίστηκαν την ώρα που διέσχιζαν διαβάσεις, κοιτώντας με πάθος το κινητό τους τηλέφωνο.

Παρασκευή 28 Ιουλίου 2017

"ΜΗΝ ΒΑΡΑΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ"


Ιούλιος 1967: To Ντιτρόιτ καίγεται

Tο καυτό καλοκαίρι του 1967 ξέσπασε στην πόλη του Ντιτρόιτ μία από τις πιο αιματηρές εξεγέρσεις στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Όλα ξεκίνησαν τα χαράματα της 23ης Ιουλίου, όταν αστυνομικοί του Ντιτρόιτ εισέβαλαν στο μπαρ “ Blind Pig” που λειτουργούσε χωρίς άδεια σε μία από τις φτωχότερες περιοχές της πόλης. Εκεί γιόρταζαν την επιστροφή των βετεράνων μαύρων στρατιωτών από τον πόλεμο του Βιετνάμ.  Οι αστυνομικοί άρχισαν να συλλαμβάνουν τους δεκάδες θαμώνες που βρίσκονταν εκεί. Μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία της σύλληψης, ένα μικρό πλήθος συμπαράστασης συγκεντρώθηκε έξω από το μπαρ. Λίγο μετά τις 5:00 π.μ., ένα μπουκάλι ρίχτηκε στο πίσω παράθυρο ενός αστυνομικού αυτοκινήτου και έπειτα ένα κάδος σκουπιδιών έσπασε μια βιτρίνα. Από εκεί ξεκίνησε μία πύρινη κόλαση που κράτησε για τις επόμενες πέντε μέρες και είχε σημαντικές απώλειες και ανεπανόρθωτες ζημιές.
Στην εξέγερση του Ντιτρόιτ του 1967, γνωστή και ως εξέγερση της "12ης οδού", παρά τις κατά συρροή παραβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα εν ψυχρώ εγκλήματα, και την έντονη χρήση βίας, η αστυνομία δεν κατάφερε να θέσει την κατάσταση υπό έλεγχο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την παρέμβαση του ομοσπονδιακού στρατού και της εθνοφυλακής ύστερα από διαταγή του τότε κυβερνήτη της πολιτείας Τζορτζ Ρόμνει. Στην πόλη μπήκαν τανκς, οπλοπολυβόλα, 4.700 αλεξιπτωτιστές και 8.000 πεζοναύτες.
Στις πέντε μέρες και νύχτες της ατελείωτης βίας 43 άτομα σκοτώθηκαν, 1.189 τραυματίστηκαν και πάνω από 7.200 άνθρωποι συνελήφθησαν. Περίπου 2.500 καταστήματα λεηλατήθηκαν και η συνολική ζημιά εκτιμάται σε περίπου 32 εκατομμύρια δολάρια.
Οι λόγοι πίσω από τις ταραχές, φυσικά είχαν βαθιές κοινωνικές, οικονομικές και φυλετικές ρίζες. Το Ντιτρόιτ ήταν η καρδιά του “Αμερικάνικου ονείρου” με την μαζική παραγωγή, τους μεγάλους αυτοκινητόδρομους και τα μεγάλα εμπορικά κέντρα. Το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα, κυρίως Αφροαμερικάνων, αύξησε ραγδαία τον πληθυσμό της πόλης, δημιουργώντας προβλήματα απασχόλησης και στέγασης.
Οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες που άνθιζαν οικονομικά εκείνη την περίοδο εκμεταλλεύτηκαν την εισροή των μεταναστών που τους είδαν σαν φθηνά εργατικά χέρια. Οι Αφροαμερικάνοι ανέβαιναν σιγά σιγά τα οικονομικοκοινωνικά σκαλοπάτια, γεγονός που φαίνεται να επηρέαζε και να ενέτεινε τις φυλετικές εντάσεις, τις ανισότητες και τις διακρίσεις. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης ήταν και ο ματωμένος Ιούλης του 1967.
Μέσα σε μερικές δεκαετίες, η εκμετάλλευση, οι οικονομικές εξελίξεις της παγκοσμιοποίησης, η εκτεταμένη διαφθορά και η κακή διοίκηση διέλυσαν την πόλη λίκνο της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας αλλά και της μουσικής. Ο πληθυσμός του Ντιτρόιτ συρρικνώθηκε από τα δύο εκατομμύρια στις 700.000, μετατρέποντας την άλλοτε ισχυρή βιομηχανική περιοχή σε μια πόλη φάντασμα. Το αμερικανικό όνειρο έγινε εφιάλτης, αφήνοντας ένα τρίτο της πόλης ακατοίκητο και εγκαταλειμμένο. Το 47% των πολιτών ήταν αναλφάβητοι, η ανεργία κυμαινόταν στο 30% με 40% ενώ το 48% των παιδιών βρέθηκαν να ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας. Το μόνο που άνθιζε ήταν η εγκληματικότητα.  Η οικονομική κρίση του 2008 έδωσε το τελικό χτύπημα και το 2013 η πόλη προχώρησε στη μεγαλύτερη χρεοκοπία σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης που έχει γίνει ποτέ στην Αμερική. Σήμερα προσπαθεί να ανακάμψει, να αναγεννηθεί, και οι πρώτοι σπόροι ζωής φυτρώνουν στο πτωχευμένο Ντιτρόιτ. 
tvxs.

37 χρόνια από τότε που η εργοδοσία του εργοστασίου της ΕΤΜΑ δολοφονεί την φοιτήτρια Σ. Βασιλακοπούλου



Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ ,

«Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει

Θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλα εκείνα που γι' αυτά έχεις λείψει

Θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλο τον κόσμο».


Γιάννης Ρίτσος
__________

«Στυγερό έγκλημα διαπράχτηκε χτες το μεσημέρι στην Αθήνα από μπράβους του μονοπωλίου ΕΤΜΑ. Η φοιτήτρια της Παντείου Σωτηρία Βασιλακοπούλου, μέλος της ΚΝΕ, έπεσε νεκρή ύστερα από προμελετημένη επίθεση του Μάριου Χαρίτου, που έστρεψε καταπάνω της το πούλμαν που οδηγούσε συνθλίβοντας κυριολεκτικά στο κεφάλι.

Η νεαρή αγωνίστρια μοίραζε εκείνη την ώρα, στην έξοδο του εργοστασίου της ΕΤΜΑ, προκηρύξεις της ΚΟΑ του ΚΚΕ που καλούσαν στην  παναθηναϊκή συγκέντρωση ενάντια στην ανεργία, την ακρίβεια και τις απολύσεις.

Ο Μάριος Χαρίτος μέχρι να κάνει το χθεσινό έγκλημα, είχε επανειλημμένα και στο παρελθόν δημιουργήσει τρομοκρατικά επεισόδια σε βάρος των εργαζομένων. Είναι γνωστός τραμπούκος και προστατευόμενος της εργοδοσίας της ΕΤΜΑ».

Ριζοσπάστης 29/7/1980

             -------------------

37 χρόνια πέρασαν από τότε που άφησε την τελευταία της πνοή η δολοφονημένη από την εργοδοσία φοιτήτρια της Παντείου και μέλος της ΚΝΕ Σωτηρία Βασιλακοπούλου. Εμείς μετράμε άλλη μια ηρωίδα της τάξης μας. Οι καπιταλιστές άλλο ένα έγκλημα τους. (Σημείωση: Ο εισαγγελέας Γ. Θεοφανόπουλος  -τον εκτέλεσε η 17 Νοέμβρη τον Απρίλη του 1985-  ασκεί ποινική δίωξη κατά του οδηγού του πούλμαν Μ. Χαρίτου, για «ανθρωποκτονία εξ αμελείας», ενώ οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος παραμένουν και σήμερα ατιμώρητοι).

Το χρονικό της δολοφονίας

Πάλι από τον Ριζοσπάστη

Ηταν τη Δευτέρα 28 Ιούλη 1980 έξω από το εργοστάσιο της ΕΤΜΑ, όταν φοιτητές από την Αχτίδα ΑΕΙ του ΚΚΕ, μαζί τους και η Σωτηρία, μοίραζαν προκηρύξεις στους εργάτες του εργοστασίου ενάντια στην ανεργία, τις απολύσεις και την ακρίβεια. Στις 2 το μεσημέρι έβγαιναν οι πρώτοι μεμονωμένοι εργάτες και οι υπόλοιποι ακολουθούσαν σε λεωφορεία. Εκείνη τη στιγμή, ο υπαστυνόμος Αλεξ. Γεωργατσώνας δίνει εντολή να βγουν τα πούλμαν με ταχύτητα. Τα δύο από αυτά στρίβουν προς την Π. Ράλλη και το υπ' αριθμόν ΥΜ 1633 πούλμαν, με οδηγό τον Μάριο Χαρίτο, καθώς στρίβει προς την Ιερά Οδό, χτυπάει την 21χρονη τριτοετή φοιτήτρια της Παντείου, Σωτηρία Βασιλακοπούλου, μέλος της ΚΝΕ. Ο οδηγός, παρά τις φωνές της ίδιας και των συντρόφων της, δε φρενάρει. Οι πίσω τροχοί περνούν πάνω από τη Σ. Βασιλακοπούλου και την πολτοποιούν.

Ο διοικητής και εν χορώ οι υφιστάμενοί του αξιωματικοί παρουσιάζουν την εν ψυχρώ δολοφονία ως «τροχαίο ατύχημα». Την ίδια μέρα το Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουργίας και η Εργοστασιακή Επιτροπή κηρύσσουν απεργία στο εργοστάσιο, η οποία ξεκινά στις 10 το βράδυ, ενώ τις επόμενες μέρες θα γίνουν διαδηλώσεις που θα αντιμετωπιστούν με τρομοκρατία από την αστυνομία και την ιδιοκτησία της ΕΤΜΑ.

Λίγες μέρες αργότερα, ο εισαγγελέας κ. Θεοφανόπουλος ασκεί ποινική δίωξη κατά του οδηγού του πούλμαν Μ. Χαρίτου, για «ανθρωποκτονία εξ αμελείας»... Οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος παραμένουν και σήμερα ατιμώρητοι.

Τετάρτη 26 Ιουλίου 2017

ΤΙ ΨΑΧΝΟΥΝ;


Η Κουβανική Επανάσταση

Την τελευταία μέρα του 1958, ο διεφθαρμένος δικτάτορας της Κούβας, Φουλχένσιο Μπατίστα, εγκαταλείπει την Αβάνα, κάτω από τη λαϊκή κατακραυγή. Μαζί με την κουστωδία του μεταφέρει και μια μικρή περιουσία: 300 εκατομμύρια δολάρια, προϊόν κατάχρησης από τα δημόσια ταμεία. Οι "μπαρμπούδος" (γενειοφόροι) του Φιντέλ Κάστρο βρίσκονται προ των πυλών!
Οι προσπάθειες του νεαρού γενειοφόρου δικηγόρου για την ανατροπή του Μπατίστα είχαν ξεκινήσει στις 26 Ιουλίου του 1953, με την αποτυχημένη επίθεση στους στρατώνες Μονκάδα. Οι 119 επαναστάτες, που πραγματοποιούν την επίθεση, κυριολεκτικά αποδεκατίστηκαν. Ο Φιντέλ διασώζεται, συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε φυλάκιση 15 ετών.
Το Νοέμβριο του 1956, σε μία κρίση μεγαλοψυχίας, ο Μπατίστα δίνει χάρη στον Φιντέλ, ο οποίος διαφεύγει στο Μεξικό για να ετοιμάσει το νέο γύρο αντιπαράθεσης με τον δικτάτορα. Στην ομάδα των 82, που θα ξεκινήσει την εποποιία της Κουβανικής Επανάστασης, προστίθεται και ο Τσε Γκεβάρα.
Το Νοέμβριο του 1956, οι επαναστάτες του Φιντέλ αποβιβάζονται στις ακτές της Κούβας. Αρχίζουν κλεφτοπόλεμο με τις δυνάμεις του Μπατίστα στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα. Στόχος τους να κερδίσουν πρώτα την υποστήριξη των αγροτών και στη συνέχεια των κατοίκων των μεγάλων πόλεων.
Οι κυβερνητικές δυνάμεις, παρά τη φθορά που προκαλούν στις τάξεις των ανταρτών, χάνουν πολύ γρήγορα το παιγνίδι. Άμαθες στον ανταρτοπόλεμο, έχουν να αντιμετωπίσουν και την αυξανόμενη λαϊκή υποστήριξη προς τους επαναστάτες.
Ο Μπατίστα βλέπει το τέλος της εξουσίας του να πλησιάζει. Έτσι, αποφασίζει στις 31 Δεκεμβρίου του 1958 να εγκαταλείψει τη χώρα. Την επομένη, Πρωτοχρονιά του 1959, οι «μπαρμπούδος του Φιντέλ Κάστρο εισέρχονται θριαμβευτικά στην Αβάνα!
Από το ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ.

Σάββας Κοφίδης: Η μαλακία των ανθρώπων της Δικαιοσύνης


Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ 

 Ο Σάββας Κωφίδης πέρα από ένας αναγνωρισμένος αθλητής είναι και ένας άνθρωπος που βρίσκεται με κάθε ευκαιρία στην πρώτη γραμμή του εργατικού –λαϊκού κινήματος. Παράλληλα δεν διστάζει να εκφράζει ξεκάθαρα τις πολιτικές απόψεις του.

Σε συνέντευξη που είχε δώσει τον ιστότοπο μας δήλωνε την πίστη του στον κομμουνισμό καθώς και την απογοήτευση του για την πολιτική που ακολουθάει το ΚΚΕ. Εκανε καθαρή την αποστροφή του  στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες διατυπώνοντας την εκτίμησή του ότι ουσιαστική λύση για την εργατική τάξη μπορεί να προκύψει μόνο αν μεσολαβήσει ένοπλη επανάσταση.

Κάναμε αυτή την εισαγωγή με ερέθισμα τις δηλώσεις που έκανε –και δημοσιεύονται σήμερα στην "Εφημερίδα των Συντακτών"- όπου μαζί με άλλους αθλητές υπογράφει κείμενο στήριξης στον αγώνα της Ηριάννας Β.Λ., η οποία πέφτοντας θύμα μια κακοστημένης αστυνομικο-δικαστικής σκευωρίας, περνάει μια απίστευτη περιπέτεια έχοντας καταδικαστεί σε 13 χρόνια φυλακή χωρίς να υπάρχει το παραμικρό ενοχοποιητικό στοιχείο σε βάρος της.

Δηλώνει, λοιπόν, ο Σάββας Κωφίδης:

«Η μαλακία των ανθρώπων της Δικαιοσύνης είναι ότι προσπαθούν να καλύψουν τις αδυναμίες του κράτους, θέλοντας να καταπολεμήσουν την τρομοκρατία. Βρήκαν ένα εξιλαστήριο θύμα, την Ηριάννα, για να πουν ότι κάτι έκαναν. Αν θεωρηθεί ότι η Ηριάννα είναι τρομοκράτης, τότε τι πρέπει να πούμε για το κράτος που τρομοκρατεί εδώ και χρόνια τον κόσμο; Το κράτος πρέπει να στρέψει το βλέμμα στον εαυτό του γιατί αυτό είναι που τρομοκρατεί».

Πάτρα: «Tσιπάρουν» εργαζόμενους όπως τα σκυλιά

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ 

Πηγή; patrastimes.gr

Μεσαίωνας στην Πάτρα για να παρακολουθούν τους υπαλλήλους τους

Στην Πάτρα την τρίτη πόλη της χώρας ο εργασιακός μεσαίωνας ζει και βασιλεύει.

Ενδεικτικό των όσων συμβαίνουν στην πρωτεύουσα της Δυτικής Ελλάδας σε επίπεδο εργασίας το γεγονός, ότι εταιρεία η οποία έχει έδρα την Πάτρα αλλά  δραστηριοποιείται και σε όμορους νομούς, ειδικευόμενη στην διανομή διαφημιστικών εντύπων, κυριολεκτικά παρακολουθεί  σε κάθε βήμα τους εργαζόμενους σε αυτή, φορώντας τους GPS.

Ουσιαστικά πρόκειται για παρακολούθηση ακόμα και την ώρα που πηγαίνουν στην τουαλέτα , ενώ εάν ο εργαζόμενος που έχει αναλάβει την διανομή του υλικού σε συγκεκριμένη έκταση τολμήσει να καθίσει έστω και ένα λεπτό για να ξεκουραστεί, αμέσως το ανακαλούν την τάξη καθώς το σύστημα παρακολούθησης τους ενημερώνει πως σταμάτησε να περπατά.

Οι συνθήκες εργασίας παραπέμπουν σε εποχές γαλέρας, καθώς όταν γίνεται η πρόσληψη η συμφωνία περιλαμβάνει εργασία 5 ωρών έναντι 17.5 ευρώ μεροκάματο, αλλά η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική, με τους  εργαζόμενους να υποχρεώνονται σε δουλειά από τις 7.00 το πρωί έως τις 9.00 με 9.30 το βράδυ.

Ο κάθε ένας από τους εργαζόμενους υποχρεώνεται να διανύει καθημερινά μία απόσταση 42 χιλιομέτρων χωρίς δικαίωμα για ξεκούραση ενώ δεν του διατίθεται ούτε ένα μπουκάλι νερό. Ουσιαστικά όποιος αντέξει και παραμείνει στη συγκεκριμένη δουλειά διανύει καθημερινά κυριολεκτικά ένα μαραθώνιο.

«Μήπως είσαι παλιοκουμούνι….»;

Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθούν και οι απειλές και  προσβολές προς παραδειγματισμό. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των όσων εισέπραξε ένας από τους εργαζόμενους όταν κατά τις ημέρες του καύσωνα ζήτησε από την εταιρεία να τους χορηγεί μερικά μπουκάλια νερό.

Η απάντηση ενός εκ των υπευθύνων είναι αποκαλυπτική του κλίματος που επικρατεί καθώς απευθυνόμενος στον εργαζόμενο του είπε σε έντονο ύφος «Να σου πω ρε μάγκα μήπως είσαι κρυφοκουμούνι; Λες και ακούω να μιλάει ο Πελετίδης», για να προχωρήσει ακόμα πιο πέρα αναφέροντάς του «αύριο που θα πηγαίνουμε για διανομή στον Πύργο, θα δεις στα φραουλοχώραφα πώς και πόσες ώρες δουλεύουν οι πακιστανοί και άμα λάχει τους ρίχνουν καμιά τουφεκιά και δεν τρέχει και τίποτα…»!!!

Να σημειωθεί πως το λιγότερο που υποχρεώνεται να περπατήσει ο κάθε ένας υπάλληλος είναι 14 ώρες ενώ για πληρωμή υπερωριών  – η συμφωνία είναι για 5 ώρες εργασία την ημέρα – ούτε λόγος. Παράλληλα όποιος δεν αντέξει και δηλώσει πως σταματάει η πληρωμή των δεδουλευμένων του γίνεται ένα με δύο μήνες μετά!!!

Τρίτη 25 Ιουλίου 2017

ΑΤΙΜΟΥΤΣΙΚΟ...


Ο ΖΗΤΙΑΝΟΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ


ΑΥΤΑ ΜΑΣ ΕΛΕΙΠΑΝ...


Η αναρχικιά κατσίκα

Την Δευτέρα 17 Ιουλίου, στο Λούισβιλ του Κολοράντο, οι υπάλληλοι της εταιρείας «Argonics Inc» βρήκαν σπασμένη τη γυάλινη πόρτα της εισόδου..


Στη συνέχεια έλεγξαν το βίντεο από την κάμερα ασφαλείας και ανακάλυψαν τον ένοχο ο οποίος ήταν.. μία κατσίκα!

Η κατσίκα χτυπούσε με τα κέρατά της την πόρτα μέχρι να την σπάσει..  Αφού έσπασε την μια πόρτα στη συνέχεια έσπασε και την δεύτερη!



Πηγή: Coremag.gr

Παρασκευή 21 Ιουλίου 2017

Σωτήρης Πέτρουλας


1942 – 1965

Αγωνιστής της Αριστεράς, που έχασε τη ζωή του στις 21 Ιουλίου 1965, κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στην Αθήνα, που κατέληξε σε σύγκρουση με την αστυνομία. Ήταν το μοναδικό θύμα μιας ιδιαίτερα ταραγμένης περιόδου της μεταπολεμικής ελληνικής ιστορίας, γνωστής ως «Αποστασία».
Ο Σωτήρης Πέτρουλας γεννήθηκε το 1942 στο Οίτυλο της Μάνης από γονείς αγρότες. Το 1946, η αριστερών φρονημάτων οικογένειά του αναγκάζεται να καταφύγει στην Αθήνα, καθώς βρίσκεται στο στόχαστρο των τοπικών συμμοριών της Δεξιάς. Ο νεαρός Σωτήρης τελειώνει το Δημοτικό το 1954 και εγγράφεται στην Εμπορική Σχολή, από την οποία αποφοιτά το 1960. Παράλληλα, εργάζεται για να βοηθήσει την οικογένειά του.
Το 1960 γίνεται δεκτός, κατόπιν εξετάσεων, στην ΑΣΟΕΕ (νυν Οικονομικό Πανεπιστήμιο) και από την πρώτη στιγμή δραστηριοποιείται στο φοιτητικό κίνημα. Στις κινητοποιήσεις για το «114» και το «15%» είναι ένα από τα βασικά καθοδηγητικά στελέχη. Τον Ιούλιο του 1962 είναι επικεφαλής μιας ομάδας που υψώνει τη σημαία του «114» στην Ακρόπολη, στο Υπουργείο Βιομηχανίας και το Πανεπιστήμιο.
Από το 1959 είναι μέλος της Νεολαίας ΕΔΑ, και παρά τη διαφωνία του για τη διάλυσή της, εντάσσεται στη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη (ΔΝΛ) αμέσως μετά την ίδρυσή της το 1964 και αποτελεί ηγετικό στέλεχος της αριστερής πτέρυγάς της. Τον Μάρτιο του 1965 το Κ.Σ. της Δ.Ν.Λ. του επιβάλει την ποινή της μομφής, λόγω διαφωνιών του με τη στρατηγική της οργάνωσης.
Ο Σωτήρης Πέτρουλας σκοτώθηκε στις 21 Ιουλίου 1965 στην Αθήνα (γωνία Σταδίου και Εδουάρδου Λο), όταν εβλήθη στο κεφάλι από δακρυγόνο, που εκτόξευσε αστυνομικός, κατά τη διάρκεια ογκώδους διαδήλωσης καταδίκης του λεγόμενου «βασιλικού πραξικοπήματος», που είχε οδηγήσει σε παραίτηση τον λαοπρόβλητο πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου (15 Ιουλίου). Την Ελλάδα κυβερνούσε η «πρώτη κυβέρνηση των Αποστατών», με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Αθανασιάδη-Νόβα, ηγετικό στέλεχος της Ένωσης Κέντρου.
Η κηδεία του Σωτήρη Πέτρουλα έγινε στις 23 Ιουλίου κι έλαβε παλλαϊκό χαρακτήρα καταδίκης της «Αποστασίας». Τη νεκρώσιμη ακολουθία στον μητροπολιτικό ναό παρακολούθησαν ο Γεώργιος Παπανδρέου και άλλοι πολιτικοί ηγέτες. Τη νεκρική πομπή προς το Α' Νεκροταφείο ακολούθησε πλήθος κόσμου, που φώναζε συνθήματα, όπως «Δημοκρατία», «Προδότη Νόβα», «1-1-4», «Ο Σωτήρης Ζει».

Σχετικά

  • Από τον κύκλο των ομοϊδεατών του Σωτήρη Πέτρουλα ιδρύθηκε μετά το θάνατό του η Πανσπουδαστική Δημοκρατική Κίνηση (ΠΑΝΔΗΚ), που τοποθετήθηκε στ’ αριστερά της ΔΝΛ.
  • Ο Μίκης Θεοδωράκης την παραμονή της κηδείας του έγραψε τους πρώτους στίχους του τραγουδιού «Σωτήρης Πέτρουλας», που μελοποίησε αργότερα.
  • Το 1975, οι φοιτητές της ΑΣΟΕΕ αποφάσισαν να δώσουν τ’ όνομά του στο σύλλογο φοιτητών της σχολής τους.
  • Ο Δήμος Ζωγράφου, τιμώντας τη μνήμη του, έδωσε το όνομά του στο αθλητικό κέντρο της Αθήνας, που βρίσκεται κοντά στην Πανεπιστημιούπολη.
  • Οδοί με το όνομά του υπάρχουν σε πολλούς αθηναϊκούς δήμους (Ηράκλειο, Φυλή, Αχαρνές, Άγιοι Ανάργυροι, Αγία Βαρβάρα).

Παγκόσμιο πρωτάθλημα αγώνων ταχύτητας... σαλιγκαριών!


Παγκόσμιο πρωτάθλημα αγώνων ταχύτητας... σαλιγκαριών!

«Λάβετε θέσεις... έτοιμοι... συρθείτε αργά»: αυτή ήταν η κραυγή του αφέτη όταν η «Ομάδα του Σαλιάρη Μπολτ» και οι αντίπαλοί της στήθηκαν στην αφετηρία για το παγκόσμιο πρωτάθλημα αγώνων ταχύτητας... σαλιγκαριών που διεξήχθη στο χωριό Κόνγκαμ της Αγγλίας.

Περισσότερα από 150 σαλιγκάρια συμμετείχαν στο πρωτάθλημα διεκδικώντας τον τιμητικό τίτλο. Οι αγώνες αυτοί χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1960 και φέτος φιλοξενήθηκαν σε ένα τραπέζι στημένο σε ένα χωράφι. Ο «στίβος» ήταν λίγο βαρύς: ένα υγρό τραπεζομάντιλο.

Μερικά σαλιγκάρια είχαν κελύφη βαμμένα σε έντονα χρώματα. Πάνω σ' αυτά οι προπονητές είχαν κολλήσει αυτοκόλλητα χαρτάκια με τους αριθμούς τους. Το ποσό της συμμετοχής ανερχόταν στις 20 πένες ανά σαλιγκάρι. Να σημειωθεί πάντως ότι πολλά από αυτά δεν ήταν επαγγελματίες του είδους, καθώς προπονητές και σπόνσορες απλώς τα μάζεψαν τις προηγούμενες ημέρες από τους κήπους τους.

Ο φετινός νικητής ήταν ο Λάρι που ολοκλήρωσε τον αγώνα μήκους 33 εκατοστών σε δύο λεπτά και 20 δευτερόλεπτα.

«Δεν το έχω ακόμη συνειδητοποιήσει, απλώς μπήκαμε στον αγώνα για να ανταγωνιστώ μια φίλη μου και τώρα ο Λάρι είναι πρωταθλητής» είπε η περήφανη ιδιοκτήτρια, η Τάρα Μπίσλεϊ, κρατώντας το πολύτιμο τρόπαιο, μια ασημένια κούπα γεμάτη με μαρουλόφυλλα.

Χάπια έκσταση σε σχήμα... Τραμπ κατέκλυσαν τους δρόμους της Βρετανίας


Χάπια έκσταση σε σχήμα... Τραμπ κατέκλυσαν τους δρόμους της Βρετανίας

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν... ενέπνευσε μόνο τους Αμερικανούς που τον ψήφισαν και τον εξέλεξαν Πρόεδρο των ΗΠΑ αλλά και «επιχειρηματίες». 

Έτσι, μετά τον Μεξικανό επιχειρηματία που έβαλε το πρόσωπο του Πλανητάρχη σε χαρτί τουαλέτας, στην αγορά της Αγγλίας κυκλοφορούν χάπια έκσταση με το πρόσωπο του Αμερικανού Προέδρου. 



Όπως αναφέρει το thesun.co.uk τα πορτοκαλί χάπια περιέχουν επικίνδυνα υψηλά επίπεδα MDMA και διακινούνται στο Άμστερνταμ. 

Τα χάπια διαφημίζονται στο «σκοτεινό διαδίκτυο» (dark web) με τιμή 8 λίρες Αγγλίας.

Χρήστης ναρκωτικών περιγράφοντας τα σημείωσε: «Πρόκειται για ποιοτικά πορτοκαλί δισκία "Ντόναλντ Τραμπ"»... είναι τόσο καλά που θα κάνουν το κεφάλι σου να «σκάσει».

Κυριακή 16 Ιουλίου 2017

Στους 46 οι αθλητές, που υπογράφουν για την Ηριάννα


Ξεκίνησαν 8, έγιναν 38 και έφτασαν τους 46. Στις 17 Ιουλίου εκδικάζεται η έφεση για την απελευθέρωση της Ηριάννας

Όλο και αυξάνονται οι υπογραφές στήριξης από τον χώρο του αθλητισμού στην Ηριάννα.

AdTech Ad

Η πρωτοβουλία που ξεκίνησε την περασμένη Κυριακή με δήλωση 8 ποδοσφαιριστών στην Αυγή, συνεχίστηκε χτες με κείμενο που υπέγραφαν 38 προσωπικότητες του αθλητισμού από ποδόσφαιρο, μπάσκετ και διαιτησία και σήμερα έχει φτάσει να συγκεντρώνει 46.
Στις υπογραφές συμπεριλαμβάνονται μεγάλα ονόματα του χώρου, όπως οι Γιώργος Μπαρτζώκας, Νίκος Παππάς, Ηλίας Πουρσανίδης, Δημήτρης Ελευθερόπουλος, Σάββας Κωφίδης κ.ά.
Στις υπογραφές που προστέθηκαν βλέπουμε να υπάρχει και αυτή του νυν ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού Δημήτρη Κούρμπελη.
Η λίστα με τα ονόματα όσων υπογράφουν ανανεώνεται σταθερά στη σελίδα του τερματοφύλακα του Πανιωνίου Γιώργου Μπαντή.
Το κείμενο:
«Βάζουμε στο μυαλό μας τις αδικίες που έχουμε βιώσει στον χώρο του αθλητισμού. Που δεν μας έπαιρνε ο ύπνος, αρρωσταίναμε που χάναμε άδικα ένα παιχνίδι... Φαντάσου ένα παιχνίδι, μόνο ένα παιχνίδι. Και 'κει σκεφτόμαστε την Ηριάννα, στερούμενη τόσο άδικα με την πραγματική έννοια της λέξης την ίδια της την ελευθερία, την ίδια της την ζωή. Η αδικία στο πρόσωπο της Ηριάννας είναι αδικία εναντίων όλων μας και μας αφορά όλους. Η Ηριάννα μπορεί να ήμουν εγώ, μπορεί εσύ, μπορεί τα παιδιά μας.»
Οι υπογραφές:
Μπαρτζώκας Γιώργος (προπονητής)
Κωφίδης Σάββας (προπονητής)
Παππάς Νίκος(καλαθοσφαιριστής)
Λαδάκης Αντώνης (ποδοσφαιριστής)
Τασουλής Χρήστος (ποδοσφαιριστής)
Καλλινικίδης Αβραάμ (καλαθοσφαιριστής)
Πορτουλίδης Νίκος (ποδοσφαιριστής)
Μπαντής Γιώργος (ποδοσφαιριστής)
Τσόχλας Απόλλων (καλαθοσφαιριστής)
Ελευθερόπουλος Δημήτρης (προπονητής)
Μπόγρης Γιώργος(καλαθοσφαιριστής)
Ζιάγκος Βαγγέλης (προπονητής)
Μάρκος Δημήτρης (παλαίμαχος ποδοσφαιριστής)
Μπουκουβάλας Μιχάλης(ποδοσφαιριστής)
Σορώτος Κώστας (προπονητής)
Ζησόπουλος Γιώργος (ποδοσφαιριστής)
Κόρμπος Παναγιώτης (ποδοσφαιριστής)
Πουρσανίδης Ηλίας (παλαίμαχος ποδοσφαιριστής)
Παπαδόπουλος Νίκος (ποδοσφαιριστής)
Τσαμούρης Σάββας (ποδοσφαιριστής)
Γκιζέλης Φώτης (προπονητής)
Μασούρας Γιώργος (ποδοσφαιριστής)
Βαλαώρας Γιάννης (παλαίμαχος ποδοσφαιριστής)
Ιντζόγλου Λευτέρης (ποδοσφαιριστής)
Παντελιάδης Σάκης (ποδοσφαιριστής)
Παραφέστας Τάκης (προπονητής)
Παπαστεριανός Μανώλης (ποδοσφαιριστής)
Ματσούκας Λευτέρης (ποδοσφαιριστής)
Λαγωνικάκης Ανδρέας (παλαίμαχος ποδοσφαιριστής)
Κυριακίδης Ηλίας (ποδοσφαιριστής)
Γκουγκούδης Σπύρος (ποδοσφαιριστής)
Τσινός Γρηγόρης (παλαίμαχος ποδοσφαιριστής)
Παπαγεωργίου Θανάσης (ποδοσφαιριστής)
Μουρατίδης Κώστας (παλαίμαχος ποδοσφαιριστής)
Παπάζογλου Σάββας (παλαίμαχος ποδοσφαιριστής-προπονητής)
Σεραφείδης Στέλιος (παλαίμαχος ποδοσφαιριστής-προπονητής)
Γεωργακόπουλος Γιώργος (ποδοσφαιριστής)
Χριστοφιλέας Τάσος (ποδοσφαιριστής)
Χριστοφιλέας Τάσος (ποδοσφαιριστής)
Δαμιανίδης Δημήτρης(προπονητής)
Ηλιάδης Στέλιος(ποδοσφαιριστής)
Μελλίσης Χρήστος(ποδοσφαιριστής)
Ηλιάδης Σάββας (καλαθοσφαιριστής)
Κουρμπέλης Δημήτρης(ποδοσφαιριστής)
Σαραμαντάς Γιώργος(ποδοσφαιριστής)
Φωτογραφία: NEWS 24/7

Δευτέρα 10 Ιουλίου 2017

Ο Παρθενώνας των Βιβλίων!



Η Νοτιοαμερικανίδα καλλιτέχνις Marta Minujn μόλις εγκατέστησε στη Γερμανία τεράστια δομή που ονομάζεται “Ο Παρθενώνας των Βιβλίων”, μια ρεπλίκα του διάσημου ελληνικού ναού που είναι επενδυμένο με 100.000 αντίγραφα απαγορευμένων βιβλίων. Προς το παρόν παρουσιάζεται στο Kassel, ως μέρος μιας έκθεσης τέχνης που ονομάζεται Documenta 14.
perierga.gr - Ο Παρθενώνας των Βιβλίων!
Η Minujn εργάστηκε με φοιτητές από το πανεπιστήμιο του Kassel προκειμένου να εντοπίσει 170 τίτλους που έχουν απαγορευτεί από διάφορους πολιτικούς θεσμούς και στη συνέχεια ζήτησε βοήθεια από τον κόσμο για να τα αποκτήσει. Τα βιβλία τυλίχτηκαν με προστατευτική πλαστική ταινία, επιτρέποντας στους επισκέπτες να αναγνωρίζουν εύκολα κάθε τίτλο.
perierga.gr - Ο Παρθενώνας των Βιβλίων!
Μια προηγούμενη έκδοση αυτής της εγκατάστασης τέχνης παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1983, στην Αργεντινή, ενώ η σημερινή τοποθεσία επιλέχθηκε εκεί όπου οι Ναζί έκαψαν βιβλία Εβραίων και Μαρξιστών συγγραφέων το 1933 ως μέρος μιας ευρείας εκστρατείας λογοκρισίας. “Ο Παρθενώνας των Βιβλίων” θα παραμείνει εκεί μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου.
perierga.gr - Ο Παρθενώνας των Βιβλίων!
perierga.gr - Ο Παρθενώνας των Βιβλίων!
perierga.gr - Ο Παρθενώνας των Βιβλίων!
perierga.gr - Ο Παρθενώνας των Βιβλίων!
perierga.gr - Ο Παρθενώνας των Βιβλίων!