Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Ζωγραφική σε τηλεφωνικό κατάλογο!



Κάποιες πραγματικά ενδιαφέρουσες πρωσοπογραφίες δημιουργήθηκαν στις σελίδες ενός τηλεφωνικού καταλόγου. Είναι αλήθεια οτι χρησιμοποιούμε τον τηλεφωνικό κατάλογο ολοένα και λιγότερο, ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης μας παρουσιάζει μια διαφορετική προοπτική!
Σκίτσα σε τηλεφωνικό κατάλογο
Σκίτσα σε τηλεφωνικό κατάλογο
Σκίτσα σε τηλεφωνικό κατάλογο
Σκίτσα σε τηλεφωνικό κατάλογο
Σκίτσα σε τηλεφωνικό κατάλογο
Σκίτσα σε τηλεφωνικό κατάλογο
Σκίτσα σε τηλεφωνικό κατάλογο
Σκίτσα σε τηλεφωνικό κατάλογο
Σκίτσα σε τηλεφωνικό κατάλογο
Σκίτσα σε τηλεφωνικό κατάλογο
Σκίτσα σε τηλεφωνικό κατάλογο
Σκίτσα σε τηλεφωνικό κατάλογο

360 νεκρά βρέφη: Το πρώτο σκάνδαλο που παραδέχτηκε η VW



Μπορεί οι εξατμίσεις κάποιων Volkswagen να καπνίζουν περισσότερο από όσο δήλωνε η γερμανική φίρμα, αλλά οι σκοτεινότερες στιγμές της εταιρείας δεν έχουν να κάνουν απλώς με απάτες και πτώση της χρηματιστηριακής της αξίας. Σχετίζονται με την καταρράκωση της ανθρώπινης αξίας και την καταναγκαστική εργασία χιλιάδων ανθρώπων στις εγκαταστάσεις της, την περίοδο του Τρίτου Ράιχ.
«Δωμάτια θανάτου» στην πόλη της χαράς; Είναι ένα από τα τραγικά παράδοξα που συνδέονται με το ναζισμό την περίοδο του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Η πόλη των KdF (σημερινό Βόλφσμπουργκ) δημιουργήθηκε για να στεγάσει τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις που θα έκαναν πράξη το όραμα του Χίτλερ για το Αυτοκίνητο του Λαού. Επρόκειτο για το Beetle, που τότε λεγόταν KdF (Kraft durch Freude), δηλαδή Ισχύς μέσω της Χαράς, αντλώντας το όνομά του από την ομώνυμη ναζιστική «πολιτιστική» οργάνωση. Η μαζική παραγωγή του μοντέλου ξεκίνησε τελικά μετά τη λήξη του πολέμου, ενώ οι ελάχιστες μονάδες που κατασκευάστηκαν μέχρι το 1945 διανεμήθηκαν σε υψηλά ιστάμενα στελέχη των Εθνικοσοσιαλιστών. Η βιομηχανική πόλη, βέβαια, έσφυζε από δραστηριότητα σε όλο αυτό το διάστημα. Αλλά δεν παρήγε χαρά - μόνο πόνο...
Η Sara Frenkel ήταν ένας εκ των 20.000 και πλέον ανθρώπων που εργάζονταν καταναγκαστικά για τη Volkswagen. Μέχρι να φθάσει εκεί, με παραποιημένα στοιχεία ταυτότητας, είχε περάσει από γκέτο και στρατόπεδα κρύβοντας την εβραϊκή καταγωγή της που ισοδυναμούσε με σχεδόν βέβαιη θανατική καταδίκη. Οι αναμνήσεις της από εκείνη την εποχή περιστρέφονται γύρω από δύο «σταθερές»: το φόβο μήπως αποκαλυφθεί η πραγματική της ταυτότητα και το θάνατο περισσότερων από 360 βρεφών, οι γονείς των οποίων ήταν σκλάβοι στο εργοστάσιο. Η ίδια είναι αλήθεια ότι στάθηκε ανέλπιστα τυχερή, βρίσκοντας ένα κρεβάτι κι ένα πιάτο φαί στο νοσοκομείο -ένα σύμπλεγμα παραπηγμάτων-που ήταν μέρος του βιομηχανικού συγκροτήματος. Εργαζόμενη, όμως, ως νοσοκόμα βίωνε καθημερινά την απανθρωπιά του ναζιστικού συστήματος. Πολλές δεκαετίες μετά, κατάφερε να βάλει σε σειρά κάποιες από εκείνες τις εμπειρίες και να τις αφηγηθεί με συνεκτικό τρόπο:
«Ο ‘’θάλαμος 8’’, όπου δούλευα, κάποια στιγμή άρχισε να δέχεται νεογέννητα εργατριών από τη Σοβιετική Ένωση, οι οποίες επιτρεπόταν να παραμείνουν στο νοσοκομείο μόνο για λίγες μέρες μετά τον τοκετό. Καθώς ήταν πρακτικά αδύνατο να διαχωριστούν τα άρρωστα μωρά από τα υγιή, το ένα μετά το άλλο άρχισαν να πεθαίνουν. Όταν ζήτησα από το φαρμακείο φάρμακο για ένα άρρωστο μωρό, μου απάντησαν ότι η ουσία δεν διατίθεται για τα παιδιά του ‘’θαλάμου 8’’. Το καλοκαίρι του 1944, η κατάσταση επιδεινώθηκε. Ο θάλαμος έκλεισε, δημιουργήθηκε μια πτέρυγα απομόνωσης και όσα παιδιά ήταν υγιή μεταφέρθηκαν λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, στο ‘’σπίτι του παιδιού’’. Ήταν φριχτές οι συνθήκες εκεί: Το μέρος ήταν γεμάτο κοριούς, ψείρες κι έζεχνε ούρα και κόπρανα. Λίγο αργότερα μεταφέρθηκαν εκεί και τα υπόλοιπα παιδιά. Τελικά δεν επέζησε κανένα τους (…) Θυμάμαι τη Σόφι, ένα κοριτσάκι εφτά μηνών, πολύ λεπτό. Σχεδόν λιμοκτονούσε, υπέφερε συνέχεια από διάρροια κι εμετό, δεν μπορούσε να φάει και της τσιμπούσα ελαφρά τη μύτη για να καταπιεί την τροφή. Της είχα αδυναμία, την έπαιρνα αγκαλιά, της έπλεκα πραγματάκια από γάζες, την έμαθα να μπουσουλάει. Ήταν σχεδόν θαύμα το ότι η Σόφι επιβίωνε, αλλά μια μέρα μου ανακοίνωσαν ότι το μωρό θα φύγει για το ‘’σπίτι του παιδιού’’. Έκανα τα πάντα για να το αποτρέψω, αλλά δεν μπόρεσα. Άρχισα να την επισκέπτομαι εκεί, ώσπου μια μέρα μου είπαν να μην πάω. Είχε πεθάνει. Αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, επέστρεψα σε αυτό το μέρος - κάποια παιδιά επιζούσαν ακόμη, ξαπλωμένα στο πάτωμα, γεμάτα ψείρες. Δεν μπορούσα να τα βοηθήσω…».
Η συνέντευξη της Sara αποτελεί τμήμα μιας συστηματικής καταγραφής των γεγονότων εκείνης της περιόδου, στην οποία πρωτοστάτησε η ίδια η Volkswagen αποφασίζοντας, σαράντα χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου, να αναμετρηθεί με το πιο ζοφερό κομμάτι της ιστορίας της. Η εταιρεία ανέθεσε στον επιφανή ιστορικό Hans Mommsen να προσπελάσει τα αρχεία της, χρηματοδοτώντας την ομάδα του με 2 εκατομμύρια μάρκα. Το 1996, ύστερα από έρευνα 9 ετών, ο Mommsen και ο συνεργάτης του, Manfred Grieger, δημοσίευσαν τα συμπεράσματά τους σε ένα βιβλίο χιλίων σελίδων με τίτλο «Η Volkswagen και οι εργάτες της στη διάρκεια του Τρίτου Ράιχ».
Στο πόνημά τους, η ίδρυση της Volkswagen εμφανίζεται ως πολιτική επιλογή. Μέσω του Αυτοκινήτου του Λαού, ο Χίτλερ θα επιχειρούσε να δώσει μια απάντηση στην ανθηρή αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία. Όρισε αυθαίρετα ως στόχο μια χαμηλή τιμή πώλησης, κάτω από το κόστος παραγωγής, και προώθησε την ίδρυση μιας κρατικά ελεγχόμενης εταιρείας, υπό την ιδιοκτησία της DAF (εργατικό συνδικάτο των Ναζί). Η έναρξη της κατασκευής του νέου μοντέλου, όμως, σχεδόν συνέπεσε με την αρχή του πολέμου και, ύστερα από μια περίοδο στασιμότητας, το εργοστάσιο άρχισε να παράγει βόμβες και ρουκέτες, υλικό για την πολεμική αεροπορία και οχήματα για στρατιωτικές επιχειρήσεις. Αυτού του είδους η ανάπτυξη θεωρήθηκε ως πρώτης τάξεως ευκαιρία για τη δημιουργία μιας εύρωστης υποδομής, η οποία μετά τον πόλεμο θα χρησίμευε για την κατασκευή επιβατικών αυτοκινήτων σε μαζική κλίμακα.
Το όραμα ήταν ιδιαίτερα μεγαλεπήβολο για να φρενάρει σε ηθικές αναστολές για την εφαρμογή της καταναγκαστικής εργασίας. Πολύ περισσότερο που η εθνικοσοσιαλιστική αξιακή κλίμακα είχε ήδη προνοήσει, δημιουργώντας μια βολική διαστρωμάτωση ανάμεσα στους Αρίους και τους «υπανθρώπους» Εβραίους. Οι τελευταίοι, μαζί με τους ανατολικο-ευρωπαίκής προέλευσης και σλαβικής καταγωγής εργάτες βρίσκονταν στη βάση της ιεραρχίας των σκλάβων, ενώ σε σαφώς καλύτερη θέση ήταν, για παράδειγμα, οι Γάλλοι ή οι Ιταλοί, που εξαναγκάζονταν σε υποχρεωτική εργασία. Η συγκεκριμένη διαβάθμιση είχε άμεση συνέπεια στη μεταχείριση αυτών των ανθρώπων, στη διατροφή, τις συνθήκες διαβίωσης και τις αποδοχές τους - υπήρχαν και τέτοιες, χαμηλές για τους δυτικής προέλευσης εργάτες και πενιχρές για τους υπολοίπους.
Οι Ανατολικοί και οι Εβραίοι βρίσκονταν στο έλεος των δυνάμεων ασφαλείας, αντιμετώπιζαν ασφυκτικούς περιορισμούς στην κίνησή τους, στοιβάζονταν μαζικά στα καταλύματά τους και ήταν υποχρεωμένοι να φέρουν στα ρούχα τους ραμμένο το «P» (Πολωνοί), το «J» (Εβραίοι) ή το «Ost» (Ανατολικοί). Το χειμώνα, γυναίκες από ανατολικές χώρες αναγκάζονταν να διανύουν μεγάλες αποστάσεις ξυπόλυτες, από τους καταυλισμούς τους μέχρι το εργοστάσιο. Ειδικά οι Σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου και όσοι έρχονταν από στρατόπεδα συγκέντρωσης στερούνταν κάθε αποζημίωσης, έκαναν τις πιο εξοντωτικές δουλειές, λάμβαναν ελάχιστη τροφή, ανεπαρκή εφοδιασμό σε ρούχα, υφίσταντο βάναυση μεταχείριση και δεν είχαν πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη, ούτε μπορούσαν να μπουν στα καταφύγια την ώρα των βομβαρδισμών. Η θνησιμότητα από τις κακουχίες ήταν σαφώς μεγαλύτερη ανάμεσα σε αυτές τις ομάδες.
Ως νέος και ραγδαία αναπτυσσόμενος οργανισμός, η Volkswagen αύξανε συνεχώς το εργατικό δυναμικό της, επταπλασιάζοντάς το μεταξύ του 1939 και του 1944. Σε μια εποχή που η εγχώρια εργατική δύναμη διοχετευόταν στα πολεμικά μέτωπα, ενώ υπήρχε αντίστροφη ροή από ξένους αιχμαλώτους, ο πειρασμός ήταν μεγάλος και η διοίκηση της εταιρείας δεν δυσκολεύτηκε να ενδώσει. Οι υποχρεωμένοι σε καταναγκαστική εργασία αντιπροσώπευαν στην αρχή του πολέμου λιγότερο από το 10% του προσωπικού, ενώ το 1945 είχαν φθάσει το 65%. Σύμφωνα με τον Mommsen, ανάμεσα σε αυτούς που δεν είχαν ενδοιασμούς να απαιτήσουν από τις αρχές περισσότερους «δωρεάν» εργάτες ήταν και ο Ferdinand Porsche, ιδρυτής της ομώνυμης εταιρείας, εμβληματική όσο και αμφιλεγόμενη μορφή της αυτοκινητοβιομηχανίας, αλλά και «πατέρας» του Beetle. Το 1943, ο Porsche εμφανίζεται να ζητά φορτικά από τον Χάινριχ Χίμλερ «3.500 κρατουμένους από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης», προκειμένου να τους χρησιμοποιήσει στην κύρια μονάδα, αλλά και στη διαμόρφωση υπόγειων χώρων όπου μεταφερόταν τμήμα της παραγωγής για να μην πλήττεται από τους βομβαρδισμούς. Όσοι δυστυχισμένοι ανακουφίστηκαν που θα άφηναν τα στρατόπεδα για να δουλέψουν σε καλύτερες συνθήκες ανακάλυψαν σύντομα ότι στις στοές τα πράγματα ήταν εξίσου εφιαλτικά. Πολλοί από αυτούς αφέθηκαν ελεύθεροι με το τέλος του πολέμου, άλλοι όμως βρέθηκαν σε Πορείες Θανάτου, τις μαζικές μετακινήσεις κρατουμένων με συνήθη κατάληξη την εξόντωσή τους.
Ο ισχυρισμός του Mommsen ότι ο Porsche ήταν αδιάφορος για το δράμα των σκλάβων («περπατούσε μέσα στο έγκλημα σαν υπνοβάτης») και είχε αγαστή συνεργασία με τα SS έφερε σε πολύ δύσκολη θέση τις κεφαλές της Volkswagen - ιδιαίτερα το επί πολλά χρόνια πανίσχυρο αφεντικό της, Ferdinand Piech, εγγονό του Porsche και γιο του Anton Piech, ο οποίος χρημάτισε υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας στα χρόνια του πολέμου. Οι δουλειές, πάντως, δεν γνώρισαν κάμψη. Άλλωστε, η Volkswagen δεν ήταν η μόνη βιομηχανία της Γερμανίας που χρησιμοποίησε τζάμπα εργατική δύναμη. Στη διάρκεια του πολέμου, οι περισσότερες γερμανικές επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες, βασίστηκαν στην καταναγκαστική εργασία δώδεκα εκατομμυρίων ανθρώπων. Εξ αυτών, οι περισσότεροι δούλεψαν στον αγροτικό τομέα και στη βιομηχανία, ενώ ένα σεβαστό ποσοστό που εκτιμάται περίπου στο 3% κατέληξε υπηρετικό προσωπικό στα σπίτια πλούσιων Γερμανών με «άκρες» στο καθεστώς. Μεταξύ των κολοσσών που επωφελήθηκαν, ήταν η Bayer, η Siemens, η Bosch, η Mercedes, η BMW, η Audi και τα γερμανικά παραρτήματα των General Motors (Opel) και Ford. Οι αμερικανικές μητρικές εταιρείες των δύο τελευταίων φαίνεται ότι δεν βιάστηκαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον Ρούσβελτ, που τους ζητούσε να βάλουν μπροστά την παραγωγή πολεμικού υλικού, την ίδια ώρα που βοηθούσαν τον Χίτλερ να μετατρέψει τα γερμανικά τους εργοστάσια σε πολεμικές βιομηχανίες.
Το 1998 η Volkswagen, πρώτη από όλες τις γερμανικές εταιρείες, θέσπισε έναν «ανθρωπιστικό» λογαριασμό 12 εκατομμυρίων δολαρίων για την αποζημίωση ανθρώπων που εξαναγκάστηκαν να παρέχουν εργασία στα εργοστάσιά της (53 χρόνια μετά, δεν είχαν απομείνει και πολλοί). Λίγους μήνες αργότερα, εγκατέστησε μια μόνιμη έκθεση στο Βόλφσμπουργκ, η οποία λειτουργεί ως «τόπος μνήμης» για την καταναγκαστική εργασία. Ανέλαβε έτσι μέρος της ιστορικής της ευθύνης και, παράλληλα, βελτίωσε το image της που στα επόμενα χρόνια έμελλε να ενισχυθεί ακόμη πιο πολύ. Μέχρι που έσκασε το επόμενο σκάνδαλο.

Διαβάστε σχετικά στο WEVW, η μάχη κορυφής που έκανε το House of Cards να μοιάζει σαπουνόπερα


Απο το news247.

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

ΔΕΝ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ


ΚΑΙ Ο ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ;


Το «φλερτ» πολιτικών και αυτοκινητοβιομηχανίας



Το σκάνδαλο στους κόλπους της VW έχει βάλει στο στόχαστρο της κριτικής τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία και τα στελέχη της. Όμως, παράλληλα τίθενται και ερωτήματα περί ενδεχόμενων πολιτικών ευθυνών.

Η αυτοκινητοβιομηχανία, όπως και ο κλάδος της κατασκευής μηχανών, θεωρείται οικονομικός κλάδος-πρότυπο στη Γερμανία. Σχεδόν ένα εκατομμύριο άτομα εργάζονται στους μεγάλους κατασκευαστές αυτοκινήτων της Γερμανίας. Αντίστοιχη αυτών των μεγεθών είναι και η επιρροή των εταιρικών ομίλων στην πολιτική σκηνή της χώρας. Ορισμένα παραδείγματα είναι χαρακτηριστικά για τους στενούς δεσμούς που αναπτύσσονται συχνά ανάμεσα στους δύο χώρους.

Για παράδειγμα, ο επί 20 χρόνια βουλευτής των χριστιανοδημοκρατών (CDU) Έκαρντ φον Κλέντεν έκανε το 2013 το «άλμα» από τον πολιτικό στίβο στην αυτοκινητοβιομηχανία Daimler, αναλαμβάνοντας μάλιστα ρόλο λομπίστα για τις επαφές της εταιρείας με τους εκπροσώπους της πολιτικής. Ο πολιτικός των Πρασίνων Γιόσκα Φίσερ, έως το 2005 υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, ανέλαβε το 2009 πόστο συμβούλου στην αυτοκινητοβιομηχανία BMW. Και ο Τόμας Στεγκ, σήμερα κορυφαίος λομπίστας της VW, υπήρξε αναπληρωτής διευθυντής στο γραφείο του πρώην καγκελαρίου Γκέρχαρντ Σρέντερ και ακολούθως για σύντομο διάστημα εκπρόσωπος τύπου της Άγκελα Μέρκελ.

Συχνός επισκέπτης πολιτικών γραφείων ο πρώην επικεφαλής της VW

Στους κόλπους της VW, της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας, οι δεσμοί με εκπροσώπους του πολιτικού κόσμου φαίνεται να είναι στενότεροι από ό,τι σε οποιοδήποτε άλλη εταιρεία. Το 20% του μετοχικού κεφαλαίου μετά δικαιώματος ψήφου ανήκει στο κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας, έδρα της VW (στο Βόλφσμπουργκ). Μέλη του εποπτικού συμβουλίου της VW είναι ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομίας του κρατιδίου.

Δεδομένων των σχέσεων μεταξύ πολιτικών και αυτοκινητοβιομηχανίας, αλλά και της οικονομικής σπουδαιότητας της τελευταίας, δεν προκαλεί έκπληξη η ευκολία με την οποία οι εκπρόσωποι των κατασκευαστών αυτοκινήτων γίνονται δεκτοί στα πολιτικά γραφεία. Μόνο κατά την τρέχουσα κοινοβουλευτική περίοδο προσήλθαν 70 φορές για συνομιλίες στην καγκελαρία ή σε κάποιο γερμανικό υπουργείο. Συχνός επισκέπτης των πολιτικών γραφείων ήταν και ο παραιτηθείς διευθύνων σύμβουλος της VW Μάρτιν Βίντερκορν.

Είναι γνωστό ότι χορηγούνται κρατικά κονδύλια στις αυτοκινητοβιομηχανίες για ερευνητικούς σκοπούς. Σύμφωνα με τη γερμανική κυβέρνηση, η VW έλαβε τα τελευταία δύο χρόνια 12 εκατομμύρια ευρώ από τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό για τέτοια χρήση. Πολλοί Γερμανοί δεν θεωρούν παράδοξους ή κατακριτέους αυτούς τους δεσμούς, δεδομένου ότι οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες σημειώνουν διεθνή επιτυχία, έχουν σημαντικά έσοδα και προσφέρουν άφθονες θέσεις εργασίας στη Γερμανία.

Οι πολιτικοί καλούνται να δώσουν απαντήσεις

Ωστόσο, σοβαρά ερωτηματικά εγείρονται στο πεδίο της νομικών διατάξεων που αφορούν το περιβάλλον. Η αυτοκινητοβιομηχανία αντιστέκεται εδώ και χρόνια στην υιοθέτηση αυστηρότερων κανονισμών για τις εκπομπές καυσαερίων και την κατανάλωση καυσίμων.

Ο γερμανικός περιβαλλοντικός σύνδεσμος Deutsche Umwelthilfe (DUH) μπόρεσε να αποδείξει με τη βοήθεια εσωτερικών εγγράφων του γερμανικού υπουργείου Οικονομίας ότι εκπρόσωποι της αυτοκινητοβιομηχανίας επηρεάζουν σε ορισμένες περιπτώσεις το περιεχόμενο των σχετικών νόμων. Αυτό συνέβη, για παράδειγμα, στην περίπτωση της ένταξης του ευρωπαϊκού κανονισμού για την προστασία του περιβάλλοντος στη γερμανική νομοθεσία.

Το σκάνδαλο με τις παραποιημένες τιμές καυσαερίων στα αυτοκίνητα της VW ήρθε στο φως στις ΗΠΑ από την κοινωφελή αμερικανική οργάνωση ICCT. Ωστόσο, οι πραγματικές του διαστάσεις δεν έχουν διευκρινιστεί ακόμη. Όπως γνωστοποίησε την Πέμπτη ο Γερμανός υπουργός Μεταφορών Αλεξάντερ Ντόμπριντ, το επίμαχο λογισμικό που ευθύνεται για την παραποίηση βρίσκεται εγκατεστημένο και σε αυτοκίνητα του ομίλου VW που κυκλοφορούν σε ευρωπαϊκούς δρόμους. Το γεγονός ότι η αποκάλυψη του σκανδάλου δεν έγινε στη Γερμανία μπορεί να εξηγείται από τις στενές επαφές μεταξύ αυτοκινητοβιομηχανίας και πολιτικού κόσμου. Παρ' όλα αυτά οι Γερμανοί πολιτικοί καλούνται τώρα να δώσουν απαντήσεις.

Πηγή: Αντρέας Μπέκερ / Άρης Καλτιριμτζής - http://www.dw.com/ ΚΑΙ ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ.

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015

ΤΕΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ...


ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ...


ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΡΙΖΑ?


Ηλεία: Αντί για ψηφοδέλτιο έβαλε στον φάκελο... στρινγκ

Ηλεία: Αντί για ψηφοδέλτιο έβαλε στον φάκελο... στρινγκ



Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση καταγράφονται ευτράπελα περιστατικά, με πολίτες που βρίσκουν ευφάνταστους τρόπους να εκφράσουν την αγανάκτησή τους απέναντι στα πολιτικά κόμματα.

Ωστόσο, αυτό που συνέβη σε εκλογικό τμήμα της Ηλείας δεν έχει ξανασυμβεί. 

Ένας ψηφοφόρος είπε να κάνει τη διαφορά και εκφραστεί με έναν πιο… πρωτότυπο τρόπο. Αντί για ψηφοδέλτιο έβαλε μέσα στο λευκό φακελάκι... ένα μαύρο στρινγκ.

Το μικροσκοπικό εσώρουχο συνόδευε και ένα σημείωμα το οποίο έγραφε:

«Αγαπητοί Εθνοσωτήρες. Στις επίπονες προσπάθειες να μας "σώσετε" προσέξτε μην σκίσετε κάνα στρινγκ. Γι' αυτό, για καλό και για κακό πάρτε ένα εφεδρικό».

Ο δικαστικός αντιπρόσωπος, που άνοιξε το φάκελο, γέλασε μέχρι δακρύων, ενώ κάποιοι κατάφεραν να απαθανατίσουν το περιστατικό.

Η παρουσιάστρια που... καθηλώνει το κοινό στην Αλβανία!

Ξεκούμπωσε το σακάκι, που προφανώς τη δυσκόλευε στο δημοσιογραφικό «λειτούργημα», βγήκε στην οθόνη και ανάλαβε την... ενημέρωση του κοινού!


Ο λόγος για μία παρουσιάστρια από την Αλβανία, η οποία έκανε εντύπωση -όχι για το ρεπορτάζ- αλλά για τα πλούσια προσόντα της...

Για του λόγου το αληθές....

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2015

Καραμέλες… από τον εκτυπωτή!


Στο Βερολίνο παρουσιάστηκε ο πρώτος 3D εκτυπωτής στον κόσμο για καραμέλες με την ονομασία “Magic Candy Factory”, δημιούργημα της εταιρείας Katjes Fassin που εκτυπώνει ζαχαρωτά σε 3-10 λεπτά! Το μηχάνημα χρησιμοποιεί πολτό φρούτων και χορτοφαγικά πήγματα για να παράγει 12 σχήματα σε 10 χρώματα και γεύσεις, βάρους μεταξύ 15 γρ. και 20 γρ. «Το όφελος είναι μεγάλο, τόσο εκπαιδευτικό, για να μάθουν μικροί και μεγάλοι τα συστατικά της καραμέλας, όσο και πρακτικό, αφού όλοι μπορούν να φτιάξουν τις καραμέλες της αρεσκείας τους”, λέει η διευθύνουσα Σύμβουλος της Katjes Fassin, Melissa Snover, στην Gazzette.
perierga.gr - Καραμέλες... από τον εκτυπωτή!
perierga.gr - Καραμέλες... από τον εκτυπωτή!
perierga.gr - Καραμέλες... από τον εκτυπωτή!


Τελευταίο αντίο στην Μυρτώ Τάσιου, κόρη της Κατερίνας Γώγου



Το τελευταίο αντίο στην Μυρτώ Τάσιου, κόρη της ποιήτριας και ηθοποιού Κατερίνας Γώγου και του σκηνοθέτη Παύλου Τάσιου, θα πουν την Τετάρτη συγγενείς και φίλοι, στο Γ΄Νεκροταφείο Νίκαιας. Η κηδεία της Μύρτους, που έφυγε στα 48 της, θα τελεστεί στις 11.30 το πρωί.
Η Μυρτώ Τάσιου, κόρη της ηθοποιού και ποιήτριας Κατερίνας Γώγου και του σκηνοθέτη Παύλου Τάσιου, βρέθηκε νεκρή πριν από λίγες ημέρες, ενόσω βρισκόταν σε ταξίδι στην Αθήνα, ύστερα από πολλά χρόνια διαμονής στο Ουτζέντο της Ιταλίας.
Η Μυρτώ Τάσιου ήταν αγιογράφος στο επάγγελμα, και μετά το θάνατο της μητέρας της ζούσε μόνιμα στην Ιταλία. Έφυγε ένα χρόνο μετά τον θάνατο της Κατερίνας Γώγου και επί 20 χρόνια περίπου δεν ξαναγύρισε στην Ελλάδα.
Η Μυρτώ για την Μυρτώ
Η Μυρτώ για την Μυρτώ, όπως συστηνόταν στο βιογραφικό της που συνόδευε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Η Αλίκη δε μένει πια εδώ»:
«Γεννήθηκα στις 10 Οκτωβρίου 1967. Μητέρα μου είναι η Κατερίνα Γώγου, ηθοποιός και ποιήτρια. Πατέρας μου είναι ο Παύλος Τάσιος, σκηνοθέτης. Και οι δύο πέθαναν νέοι.
Όταν ήμουν μικρή, πήγα στη Σχολή Μοντεσόρι και μετά έβγαλα μια καλών τεχνών, γιατί είχα πάθος για τη ζωγραφική. Μετά ειδικεύτηκα στη βυζαντινή τέχνη. Άρχισα να δουλεύω με τον Μιχάλη Αγγελιδάκη.
Στο μεταξύ έκανε μπαμ η επιτυχία της Κατερίνας. Δυστυχώς έφερε αντίθετα αποτελέσματα. Άρχισε να πίνει και να αυτοκαταστρέφεται με όλους τους τρόπους. Ένιωθα ενοχές που δεν μπορούσα να τη βοηθήσω και μπλέχτηκα κι εγώ μέσα.
Ο πατέρας μου με παρακολουθούσε διακριτικά. Μου έκανε την πρόταση να πάω στην κοινότητα Saman στο Παλέρμο κι εγώ δέχτηκα.
Ένα χρόνο μετά το θάνατο της Κατερίνας άρχισα να παίρνω τα πάνω μου. Ξανάρχισα να ζωγραφίζω και να γράφω. Έβλεπα το μέλλον μου με διαφορετικό τρόπο. Όλες οι αναμνήσεις έγιναν πεταλούδες, πέρασαν. Είκοσι χρόνια πέταξαν. Το μόνο που ζητάω είναι να ζήσω ελεύθερη χρωματιστά».
Η Μυρτώ Τάσιου είχε δώσει μεγάλη μάχη με τα ναρκωτικά και είχε νοσηλευτεί σε κέντρο απεξάρτησης.
Τα αίτια θανάτου της δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα. Θα ακολουθήσει ενημέρωση για την ημέρα και ώρα του τελευταίου αποχαιρετισμού.

Η Ολλανδία απαγορεύει τη χρήση άγριων ζώων στο τσίρκο



Η κυβέρνηση της Ολλανδίας απαγόρευσε τη χρήση άγριων ζώων σε τσίρκο, με απόφαση που έχει άμεση ισχύ για τα 22 ενεργά τσίρκα στη χώρα, 16 εκ των οποίων χρησιμοποιούν 119 άγρια ζώα.
Εκτός του ότι αναγκάζονται να εκτελούν αφύσικα κόλπα για το σκοπό της ανθρώπινης ψυχαγωγίας, τα οποία προκαλούν άγχος και τραυματισμούς, τα ζώα υποφέρουν από τις συνεχείς μετακινήσεις σε μικρά κλουβιά και τη διαμονή σε στενά και άβολα καταλύματα.
Φιλοζωικές οργανώσεις πραγματοποίησαν εκστρατεία για εννέα χρόνια προκειμένου να περάσει η απαγόρευση. Η ένωση των ολλανδικών οργανώσεων προστασίας ζώων «Wilde Dieren de Tent Uit» ήταν μία από τις ομάδες που μάχονται για την απαγόρευση. Τώρα προσφέρουν βοήθεια ώστε να βρεθούν νέα, κατάλληλα καταφύγια για τα ζώα.
Μέχρι στιγμής εννέα ευρωπαϊκές χώρες έχουν σε ισχύ πλήρεις απαγορεύσεις σχετικά με τη χρήση άγριων ζώων στο τσίρκο, συμπεριλαμβανομένης της Αυστρίας, του Βελγίου αλλά και της Ελλάδας, η οποία το 2012 ήταν μάλιστα η πρώτη στην Ευρώπη και η δεύτερη στον κόσμο που έπραξε κάτι τέτοιο.
«Παρά το γεγονός ότι συγχαίρουμε ολόψυχα την Ολλανδία για την ψήφιση αυτής της νομοθεσίας, μας ανησυχεί το τι θα συμβεί στα 16 τσίρκα με ζώα στην Ολλανδία. Θα ταξιδέψουν απλά στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία, όπου μπορούν να εξακολουθούν να εργάζονται;», αναρωτήθηκε ο Κίραν Χάρκιν, επικεφαλής της φιλοζωικής οργάνωσης Four Paws.
«Πρέπει πραγματικά όλη η Ευρώπη να αναλάβει δράση ενάντια σε αυτή την ξεπερασμένη μορφή ψυχαγωγίας, για την καλή διαβίωση και φροντίδα των ζώων που απομένουν», πρόσθεσε.
Τα είδη που προστατεύονται από την απαγόρευση περιλαμβάνουν καμηλοπαρδάλεις, ελέφαντες, τίγρεις, λιοντάρια, ζέβρες, θαλάσσιους λέοντες και πρωτεύοντα θηλαστικά.

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

Ο ΠΑΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΙΛΟ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΑΛΕΞΗ


ΦΩΦΗ ΚΑΙ ΞΕΡΟ ΨΩΜΙ


Εννιά αστυνομικοί δέρνουν άγρια και ποδοπατάνε ανήλικο που απλά περπατούσε (Video & Photos)




Εννιά αστυνομικοί δέρνουν άγρια και ποδοπατάνε ανήλικο που απλά περπατούσε (Video & Photos) - Media


Καζάνι που βράζει είναι η περιοχή Στόκτον της Καλιφόρνια από το περιστατικό. Ένας μαύρος ανήλικος που περπατούσε αμέριμνα στο δρόμο, έπεσε θύμα άγριου ξυλοδαρμού από 9 αστυνομικούς.
Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες ο ανήλικος μόλις είχε κατέβει από το σχολικό λεωφορείο και περπατούσε για το σπίτι του. Τότε το πλήρωμα ενός περιπολικού, άρχισε να κινείται με το αυτοκίνητο πίσω από τον νεαρό και να τον κοροϊδεύει για το περπάτημα του. Περπατούσε με το χαρακτηριστικό τρόπο jaywalking. Δεν διέσχισε το δρόμο από τη διάβαση πεζών αλλά πέρασε εκεί που τον άφησε το λεωφορείο.
Ο νεαρός (πάντα σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες) γύρισε το κεφάλι του προς το περιπολικό που τον ακολουθούσε τους κοίταξε και στη συνέχεια συνέχισε επιδεικτικά να περπατάει με τον χαρακτηριστικό του τρόπο. Τότε το πλήρωμα πάτησε γκάζι, ανέβηκε στο πεζοδρόμιο και έκλεισε τον δρόμο του ανήλικου.
Ένας αστυνομικός βγήκε έξω, τράβηξε το γκλόμπ του και δίχως δεύτερη κουβέντα άρχισε να χτυπάει με μανία το παιδί. Ο άλλος αστυνομικός κάλεσε ενισχύσεις. Ήδη είχε αρχίσει να συγκεντρώνεται κόσμος που φώναζε και αποδοκίμαζε τους αστυνομικούς.
Στο βίντεο φαίνεται καθαρά ο τρόπος που χτυπάει τον ανήλικο, ο οποίος φωνάζει και ζητά βοήθεια. Οι πόνοι κάθε φορά που το γκλόμπ προσγειώνεται στο πρόσωπο και το κορμί του είναι αφόρητοι. Σε χρόνο μηδέν έφτασαν και άλλα περιπολικά και συνολικά 9 αστυνομικοί άρχισαν να χτυπούν τον ανήλικο.
Ο κόσμος είχε εξαγριωθεί και φώναζε: «Τι κάνετε είναι παιδί. Δεν σας έκανε τίποτε, γ@@μένοι». Τελικά οι 9 αστυνομικοί κατάφεραν να περάσουν χειροπέδες στον ανήλικο και να τον βάλουν μέσα στο περιπολικό.
Το βίντεο τράβηξε ένας γείτονας ο Edgar Advendano, στον οποίο κάποια στιγμή επιτέθηκαν 4 αστυνομικοί και του ζήτησαν επιτακτικά να μην τραβάει. Η αστυνομία από την πλευρά της ανεπίσημα σχολίασε το περιστατικό και τόνισε ότι το πλήρωμα «πέρασε τον νεαρό για ύποπτο μιας ληστείας που είχε γίνει πριν από λίγη ώρα στην περιοχή.».

Ανταπόκριση από την πολιορκημένη Τσίζρε: Η νεολαία του PKK και τα παιδιά θύματα του πολέμου του Ερντογάν



Η νοτιοανατολική Τουρκία, όπου μαίνονται οι συγκρούσεις του τουρκικού στρατού με τους αντάρτες του PKK, βυθίζεται με ταχύτατους ρυθμούς στο χάος, με θύματα αμάχους και μικρά παιδιά (Pics & Vid)

Στη μικρή αυλή ενός σπιτιού, στην πολιορκημένη από τον τουρκικό στρατό πόλη Τσίζρε στη νοτιοανατολική Τουρκία, μία Κούρδισα κρατά τους κάλυκες από τρεις σφαίρες στο χέρι. Η τέταρτη σφαίρα σκότωσε την κόρη της, Καμίλ. Ήταν μόλις 10 ετών.
Καθώς η πόλη είναι αποκλεισμένη εδώ και 9 μέρες, κανένα ασθενοφόρο δεν ήρθε για την μικρή Καμίλ, ενώ η οικογένειά της, λόγω της απαγόρευσης κυκλοφορίας,  δεν μπορούσε καν να βγει από το σπίτι για να τη θάψει. Κρατούσαν το άψυχο σώμα της στο ψυγείο για μέρες.
Η Καμίλ έρχεται να προστεθεί στους δεκάδες αμάχους που έχουν χάσει τη ζωή τους απαρχής των συγκρούσεων τουρκικού στρατού με τους μαχητές του PKK.
 

Η 'συνεργασία' με το Ισλαμικό Κράτος

Τον περασμένο, Ιούλιο ο Τούρκος πρόεδρος ανακοίνωσε την έναρξη μιας αντιτρομοκρατικής επιχείρησης που ξεκίνησε με στόχο το Ισλαμικό Κράτος και κατέληξε να χτυπά το PKK, βάζοντας τέλος στην εκεχειρία μεταξύ των δύο πλευρών που βρισκόταν σε ισχύ τα τελευταία δύο χρόνια. Ο ίδιος απορρίπτει τις κατηγορίες ότι προκειμένου να μαζέψει τις ψήφους των εθνικιστών ενόψει εκλογών, θυσιάζει αμάχους και αποσταθεροποιεί ολόκληρη την περιοχή με κίνδυνο αναβίωσης των ενόπλων συγκρούσεων του '80 και του '90 που κόστισαν τη ζωή σε 40.000 ανθρώπους.
Το νέο κύμα βίας στη νοτιοανατολική Τουρκία ξέσπασε με αφορμή την πολύνεκρη επίθεση αυτοκτονίας στην πόλη Σουρούτς, η οποία κατοικείται κυρίως από Κούρδους. Η τουρκική κυβέρνηση απέδωσε την επίθεση στο  Ισλαμικό Κράτος, την πρώτη επίθεση του ΙΚ σε τουρκικό έδαφος. Οι Κούρδοι όμως  κατηγορούν την Άγκυρα πως συνεργάζεται με το ΙΚ και το PKK σκότωσε δύο Τούρκους αστυνομικούς για αντίποινα. Η Άγκυρα ξεκίνησε να βομβαρδίζει θέσεις του PKK και κάπως έτσι άνοιξε και πάλι ο ασκός του Αιόλου. Σύμφωνα με τις τουρκικές Αρχές 120 μέλη των ενόπλων δυνάμεων έχουν σκοτωθεί, ενώ σε εκατοντάδες υπολογίζεται ο αριθμός των νεκρών ανταρτών.
Ο ανταποκριτής του BBC Μαρκ Λόουεν βρέθηκε στην αποκλεισμένη πόλη Τσίζρε, κατέγραψε τα σημάδια του πολέμου και μίλησε με μέλη της YDG-H, της αποκαλούμενης ως νεολαίας του PKK, που βρίσκεται στη γραμμή ανεφοδιασμού των ανταρτών με όπλα και αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς.
"Η αστυνομία σκοτώνει γυναικόπαιδα" λέει ένας 18χρονος στον Λόουεν. "Δεν θέλουμε να πάρουμε τα όπλα. Είμαι μαθητής, θέλω να κρατώ την πένα μου, όχι το όπλο. Μπορείς όμως να υπερασπιστείς τον εαυτό σου με την πένα; Είναι δικός τους αυτός ο πόλεμος, είναι ο πόλεμος του Ερντογάν".
Τις τελευταίες εβδομάδες ο νεαρός εκπαιδεύεται από τους αντάρτες. Ο δημοσιογράφος τον ρωτά αν θα πάει να πολεμήσει με τους αντάρτες.
"Αν σκοτωθούν οι δικοί μου φυσικά και θα πολεμήσω για να εκδικηθώ για το θάνατό τους".
 

Τα κίνητρα του πολέμου

"Η Τουρκία βάλλει εναντίον μιας τρομοκρατικής οργάνωσης. Χρησιμοποιούν αμάχους σαν ανθρώπινες ασπίδες" λέει από πλευράς του ο κυβερνήτης της επαρχίας Mardin. Ερωτηθείς αν η κυβέρνηση τερμάτισε την εκεχειρία με το PKK προκειμένου να κερδίσει πίσω τις χαμένες εθνικιστικές ψήφους των προηγούμενων εκλογών, εν όψει της νέας εκλογικής αναμέτρησης του Νοεμβρίου λέει: "Αυτοί οι ισχυρισμοί είναι ανόητοι. Η Τουρκία ποτέ δεν έχει παίξει πολιτικά παιχνίδια σε βάρος ανθρώπινων ζωών".
Στο νεκροταφείο της Τσίζρε, πάντως, τα θύματα της τελευταίας εβδομάδας θάφτηκαν δίπλα στους νεκρούς των αιματηρών συγκρούσεων του παρελθόντος.
Η Τουρκία βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στο χάος. Και αν μία από τις δύο πλευρές δεν υποχωρήσει σύντομα οι συνέπειες μπορεί να είναι καταστροφικές.

Αντιφασιστικές συγκεντρώσεις για τα 2 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα



Συνδικάτα και σωματεία του Πειραιά αναμένεται να συγκεντρωθούν, από τις 6 το απόγευμα, στην Παναγή τσαλδάρη 60 στο μνημείο του Παύλου Φύσσα, στην πλατεία Κύπρου και στην πλατεία Ζαρντέν
Δύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και το απόγευμα διοργανώνονται αντιφασιστικές συγκεντρώσεις στο Κερατσίνι.
Συνδικάτα και σωματεία του Πειραιά αναμένεται να συγκεντρωθούν, από τις 6 το απόγευμα, στην Παναγή τσαλδάρη 60 στο μνημείο του Παύλου Φύσσα, στην πλατεία Κύπρου και στην πλατεία Ζαρντέν.
«Είναι υποχρέωσή μας να μην επιτρέψουμε στη φασιστική ιδεολογία να δηλητηριάζει τις ψυχές των νέων ανθρώπων, να μην επιτρέψουμε να υπάρξει άλλο θύμα ρατσισμού ανεξάρτητα από φύλο, θρησκεία, χρώμα ή πολιτική τοποθέτηση» τονίζει σε δήλωσή του ο δήμαρχος Κερατσινίου Χρήστος Βρεττάκος.
«Η δολοφονία αυτή δεν ήταν η αρχή αλλά ούτε και το τέλος της δράσης της Χρυσής Αυγής. Παρά την προσπάθεια να εξαπατήσουν την κοινωνία δείχνοντας ένα άλλο πρόσωπο , η δράση τους συνεχίζεται σπέρνοντας το μίσος απέναντι σε μετανάστες και αντιφασίστες πολίτες» προσθέτει. 
«Η 18η του Σεπτέμβρη πρέπει να αποτελέσει το μαζικό και αποφασιστικό ξεκίνημα για την ανάπτυξη ενός αντιφασιστικού κινήματος το οποίο με κεντρικές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και με δράσεις στις γειτονιές και τους κοινωνικούς χώρους δε θα αφήσει τους φασίστες να σηκώσουν κεφάλι και να ξαναβγούν στο δρόμο. Το χρωστάμε στη μνήμη του Παύλου» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού.
Στη σημερινή συγκέντρωση συμμετέχουν ναυτεργατικά σωματεία, τα σωματεία Μετάλλου Αττικής, Εμποροϋπαλλήλων Πειραιά, η Πανελλαδική Ενωση Ελαιουργοσαπωνοποιών Καθαριστριών Πειραιά, Λογιστών Πειραιά, Ιδιωτικής Υγείας, Επαγγελματιών Οδηγών, Παράρτημα Οικοδόμων, Συνταξιούχων ΙΚΑ και ΟΑΕΕ Πειραιά.

ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΡΙΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ


 ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
Ως μέλη ενός συλλόγου που έχει γνωρίσει και έχει δημιουργηθεί από την προσφυγιά και τον ξεριζωμό,στηρίζουμε έμπρακτα τους Σύριους πρόσφυγες,
Συγκεντρώνουμε στους συνδέσμους από τις 19.00 μέχρι τις 22.00  τα παρακάτω:   1)Αντιβιοτικά,αντιπυρετικά 2)παιδικά παιχνίδια και ρούχα 3)νερά 4)Σακούλες σκουπιδιών 5)υποστρώματα,sleeping bag 6)Ξηρά τροφή (να μην χρειάζονται μαγείρεμα γιατί θα βρίσκονται εν κινήση)   Η συμμέτοχη όλων κρίνεται απαραίτητη και αναγκαία.   Σύνδεμοι Φίλων Π.Α.Ο.Κ.  Τούμπα,Επτάλοφος,Θύρα 4,Έυοσμος,Πολίχνη,Σταυρούπολη,Κορδελιό,Ηλιούπολη.club Κατερίνης

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΖΕΙ ΟΛΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ


Έτσι δείχνει η Ευρώπη τον πολιτισμό της. Τα καρέ της επίθεσης σε πρόσφυγες, παιδιά και ρεπόρτερ


Συγκλονιστικές είναι οι εικόνες από τα σύνορα της Ουγγαρίας με τη Σερβία όπου βρίσκονται συγκεντρωμένοι χιλιάδες πρόσφυγες, εγκλωβισμένοι ανάμεσα σε δύο κράτη. Η Ευρώπη για άλλη μια φορά, δίνει "μαθήματα" φιλοξενίας (Pics)
Τα καρέ που έρχονται σταδιακά στη δημοσιότητα από το συνοριακό πέρασμα Ουγγαρίας και Σερβίας, δείχνουν ένα ευρωπαϊκό πρόσωπο για το οποίο η "ηγεσία" της Ε.Ε. θα έπρεπε να ντρέπεται.
Πριν λίγες μέρες η Ουγγαρία έχτισε φράχτες για να "θωρακίσει" τα σύνορα της και χθες, Τετάρτη, επιτέθηκε με στρατό και κανόνια νερού σε πρόσφυγες από τη Συρία, ανάμεσα στους οποίους ήταν γυναίκες και παιδιά, αλλά και σε ρεπόρτερ που προσπαθούσαν να καλύψουν τα γεγονότα.
Τετρακίνητα οχήματα Χάμβι του ουγγρικού στρατού παρατάχθηκαν κατά μήκος των συνόρων ενώ οι ουγγρικές δυνάμεις ασφαλείας έκαναν ρίψη δακρυγόνων και χρησιμοποίησαν αντλίες νερού υπό πίεση κατά προσφύγων, γυναικών και μικρών παιδιών που επιχείρησαν να περάσουν τον φράχτη στα σύνορα με τη Σερβία.
Τουλάχιστον 30 άνθρωποι, ανάμεσά τους τρία παιδιά και δημοσιογράφοι, τραυματίστηκαν στις συγκρούσεις, σύμφωνα με σερβικά μέσα ενημέρωσης.
Ο σύμβουλος ασφαλείας του Ούγγρου πρωθυπουργού δήλωσε ότι συνελήφθησαν 29 πρόσφυγες, ανάμεσά τους και ένας τον οποίο χαρακτηρίζει ως "τρομοκράτη".
 
Η Σερβία καταδίκασε έντονα τη ρίψη δακρυγόνων από την Ουγγαρία, αλλά ανακοίνωσε ότι θα προσπαθήσει να απομακρύνει τους πρόσφυγες από τον φράχτη και την ουγγρική αστυνομία.
 
Ο φράχτης που έχει κατασκευάσει η Ουγγαρία ύψους 3,5 μέτρων σε σχεδόν όλο το μήκος των συνόρων της με τη Σερβία θα επεκταθεί και στα σύνορα με τη Ρουμανία. Το γεγονός ώθησε τον Ρουμάνο πρωθυπουργό Βίκτορ Πόντα να ανακαλέσει στη μνήμη την πιο μαύρη εποχή της Ευρώπης:
"Φράχτες, σκυλιά, αστυνομικοί, όπλα - αυτό μοιάζει με την Ευρώπη της δεκαετίας του '30. Και μήπως λύσαμε το πρόβλημα των μεταναστών μ' αυτά; Όχι, δεν το λύσαμε. Το να χτίζουμε φράχτη απλώς πετάει το πρόβλημα μέσα στη Σερβία, στη Κροατία και στη Ρουμανία."
 
Πάντως, σε συνέντευξή του στη Die Welt, o Όρμπαν είπε πως αν η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφασίσει την επιβολή υποχρεωτικών ποσοστώσεων για την ανακατανομή των αιτούντων άσυλο στα κράτη μέλη, η χώρα του θα αναγκαστεί να συμμορφωθεί. Άθελα του, ανέφερε από μόνος του την προσωρινή έστω, λύση, για το προσφυγικό δράμα.
Την ίδια ώρα, η Ένωση παρακολουθεί αμήχανη το προσφυγικό δράμα, βλέποντας το Βερολίνο να κάνει παύση της Συνθήκης του Σένγκεν και με τους περισσότερους αρμοδίους υπουργούς να αναλώνονται σε γενικόλογες εξαγγελίες στήριξης, υπογραμμίζοντας την "ανάγκη άμεσης δράσης" για να βρεθεί λύση για το πρόβλημα.




Επί της ουσίας, αντί να γίνεται ουσιαστικός διάλογος για συντονισμένη δράση, το ένα κράτος μετά το άλλο κλείνει τα σύνορα του. Η Αυστρία ανακοίνωσε ότι θα ξεκινήσει αυξημένους ελέγχους και στα σύνορα με την Σλοβενία, μετά τους ελέγχους που επέβαλε στα σύνορα με την Ουγγαρία.
 
Η Κροατία επιτρέπει τη διέλευση προσφύγων μετά το κλείσιμο των συνόρων της Ουγγαρίας. Ο πρωθυπουργός της χώρας Ζόραν Μιλάνοβιτς υποσχέθηκε να βοηθήσει τους πρόσφυγες να φτάσουν στη δυτική Ευρώπη και είπε ότι το συρματόπλεγμα που έχει υψώσει η Ουγγαρία αποτελεί ένα "φρικτό μήνυμα".
 
Τα παραπάνω δείχνουν πως μόνο ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική δεν υπάρχει για το ζήτημα, εντός μιας Ένωσης Κρατών που πιάστηκε εντελώς απροετοίμαστη. Πέραν από τα οικονομικά της ζητήματα, φαίνεται πως έχει να λύσει με γενναίες αποφάσεις την ανθρωπιστική κρίση που αντιμετωπίζει, αλλά και να περιορίσει τα αναδυόμενα ακροδεξιά ρεύματα και πολιτικές που αναδύονται εντός των "σπλάχνων" της.
 
Ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών Μπαν Γκι Μουν εξέφρασε σοκ και έντονη ανησυχία για τη μεταχείριση που επιφυλάσσεται στους πρόσφυγες στα σύνορα Σερβίας-Ουγγαρίας και τόνισε ότι οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να αντιμετωπίζονται με αξιοπρέπεια και ότι τα ανθρώπινα δικαιώματά τους πρέπει να γίνονται σεβαστά.
Πρόκειται όμως, για ακόμη μια εξαγγελία.
 
Η Ουγγαρία από τη δική της μεριά αντιτείνει ότι απλώς ενισχύει τους κανονισμούς της ΕΕ με την σφράγιση των εξωτερικών συνόρων της ζώνης Σένγκεν και ότι η Σερβία είναι ασφαλής χώρα για όσους αναζητούν άσυλο.
 
Υπενθυμίζεται ότι η νέα νομοθεσία που εφαρμόζουν οι Ούγγροι από το πρωί της Τρίτης προβλέπει τριετή φυλάκιση για παράνομη διέλευση συνόρων και μέχρι πέντε χρόνια για καταστροφή συνοριακών εγκαταστάσεων, συμπεριλαμβανομένου και του πρόσφατα ανεγερμένου φράχτη στα σύνορα με την Ουγγαρία. Αρκετοί έμπαιναν στη χώρα από τρύπες στον προσωρινό φράχτη.
 
Στο Ζέγκεντ της νότιας Ουγγαρίας, ο ούγγρος κυβερνητικός εκπρόσωπος Γκιόργκι Μπακόντι δήλωσε την Τρίτη σε συνέντευξη Τύπου πως "εξήντα άτομα συνελήφθησαν από την αστυνομία ενώ προξενούσαν ζημιές στον φράκτη (...) Η αστυνομία άρχισε σε βάρος τους ποινική διαδικασία". Η πρόκληση ζημιών στον συνοριακό φράκτη τιμωρείται με φυλάκιση πέντε ετών.
 
Στη Γενεύη η εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, Μελίσα Φλέμινγκ, δήλωσε ότι, καθώς η Ουγγαρία περιορίζει την είσοδο στο έδαφός της, στρέφοντας καθημερινά χιλιάδες μετανάστες προς άλλες χώρες, είναι πιθανόν να ανοίξει ένας νέος δρόμος για τους πρόσφυγες που ζητούν άσυλο στην Ε.Ε.
 
 
Από την αρχή του έτους έχουν εισέλθει στην Ουγγαρία περισσότεροι από 200.000 πρόσφυγες και μετανάστες, ανακοίνωσε την Τρίτη η ουγγρική κυβέρνηση. Αριθμός ρεκόρ 9.380 προσφύγων εισήλθαν μόνο τη Δευτέρα στη χώρα, μία ημέρα πριν ισχύσει η νέα νομοθεσία.
Η Ουγγαρία, η Σλοβακία, η Τσεχία, η Ρουμανία και η Πολωνία είναι οι χώρες που αντιτάσσονται πιο σθεναρά στην πρόταση για την δημιουργία ενός συστήματος υποχρεωτικών ποσοστώσεων. Οι κυβερνήσεις τους επιχειρηματολογούν ότι αυτό το σύστημα θα προσέλκυε ακόμη περισσότερους μετανάστες στην Ευρώπη και θα προκαλούσε μεγάλα προβλήματα στις κοινωνίες των άλλοτε κρατών-μελών του Συμφώνου της Βαρσοβίας, που είναι κάθε άλλο παρά συνηθισμένες στην υποδοχή προσφύγων.
Ένας συμβιβασμός που εξετάζεται στην Κομισιόν είναι να αποσυρθεί η πρόταση για την επιβολή οικονομικών κυρώσεων σε βάρος των κρατών που δεν υποδέχονται την ποσόστωση των αιτούντων άσυλο που έχουν συμφωνήσει.



Το αρχικό σχέδιο που είχε υποβάλει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ προέβλεπε την επιβολή προστίμων ύψους έως και 0,002% του ΑΕΠ των χωρών που δεν θα υποδέχονταν τον αριθμό που τους αναλογούσε προς το παρόν.
Για την ώρα, δεν υπάρχει συμφωνία για ενιαία δράση και χιλιάδες πρόσφυγες από τη Συρία βρίσκονται εγκλωβισμένοι στις "νεκρές ζώνες" των συνόρων των κρατών της Ε.Ε.
Φωτογραφίες: Reuters
news247.