Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΤΟΥ ΙΖΝΟΓΚΟΥΤ


Σε ηλικία 81 ετών πέθανε ο κομίστας Ζαν Ταμπαρί που μαζί με τον Ρενέ Γκοσινί δημιούργησαν τον Βεζύρη που ήθελε να γίνει Xαλίφης

Για τους φίλους των κόμιξ, το όνομα Ιζνογκούντ είναι θρυλικό. Αν και λιγότερο δημοφιλής από τον «Αστερίξ» ή τον «Λούκι Λουκ», ο Βεζύρης που είναι αποφασισμένος να ξεπεράσει κάθε όριο προκειμένου να καθίσει στον θρόνο του χαλίφη, είναι ένας σπαραχτικά αστείος μα και σκοτεινός χάρτινος ήρωας, «παιδί» της συνεργασίας του κειμενογράφου των «Αστερίξ» και «Λούκι Λουκ» Ρενέ Γκοσινί και του σχεδιαστή Ζαν Ταμπαρί.

Γεννημένος στην Στοκχόλμη το 1930 (5 Μαρτίου), ο Ταμπαρί παρουσίασε για πρώτη φορά δημοσίως σκίτσα του το 1956. Τα φιλοξένησε το περιοδικό Vaillant. Δυο χρόνια αργότερα δημιούργησε τον ήρωα Totoche και τους φίλους του ενώ η έναρξη της συνεργασίας του με τον Γκοσινί χρονολογείται στις αρχές της δεκαετίας του 1960 στο κόμιξ «Valentin».

Ο «Ιζνογκούντ» γεννήθηκε το 1962. Το 1977, μετά το θάνατο του Γκοσινί, ο Ταμπαρί αποφάσισε να συνεχίσει μόνος του τη σειρά αυξάνοντας το μέγεθος των ιστοριών. Με φόντο την Βαγδάτη και τα περίχωρά της, ο Ιζνογκούντ, ο Μεγάλος Βεζίρης του χαλιφάτου ζει με το όνειρο της εκθρόνισης του Χαλίφη Χαρούν Ελ Πασάχ και σήμα κατατεθέν το «Θέλω να γίνω χαλίφης στη θέση του χαλίφη» («Je veux devenir calife ΰ la place du calife»). Βοηθός του για τις «βρώμικες» δουλειές είναι ο πιστός αλλά και κάπως αργός Μπλιαχ Χαχάτ...

Η ανατολίτικη αύρα, οι εξωτικοί ρυθμοί, τα αμύθητης αξίας παλάτια, τα μαγικά χαλιά, τα χαρέμια, τα τζίνι, και οι φακίρηδες συνθέτουν το παραμυθένιο σκηνικό στο οποίο εκτυλίσσεται η δράση του Βεζίρη που, παρ' όλες τις μηχανορραφίες του, καταλήγει πάντα να αγναντεύει το όνειρο του Χαλίφη από... μακριά! Οσο για το όνομα της σειράς είναι ένα έξυπνο λογοπαίγνιο που «παντρεύει» την αγγλική γλώσσα με την γαλλική γλώσσα:Ιz-no-goud είναι η γαλλική προφορική έκδοση της φράσης He is no good που σημαίνει «δεν είναι καλός».

Η κινηματογραφική ανάπλαση του «Ιζνογούντ» με ζωντανούς ηθοποιούς έγινε πραγματικότητα το 2005. Ο σκηνοθέτης Πατρίκ Μπραουντέ επινόησε μια νέα ιστορία έχοντας διαβάσει με μεγάλη προσοχή όλα τα τεύχη του κόμιξ. Ενώ υπήρχαν πολλές μικρές ιστορίες, το σύνολό τους δεν μπορούσε να συστήσει μία ολόκληρη ταινία. Οι δημοφιλείς Γάλλοι κωμικοί Μικαέλ Γιουν και Ζακ Βιγιερέ πλάθουν ένα συμπαθέστατο ντουέτο ως Βεζύρης και Χαλίφης αντιστοίχως ενώ στην ταινία έμφαση δίδεται και σε δευτερεύοντες ήρωες, όπως ο σουλτάνος Πουλμανκάρ και ο φακίρης Χουντεκάν. Ο σκηνοθέτης πρόσθεσε ένα τζίνι παραπάνω και ανέπτυξε περισσότερο τους θηλυκούς χαρακτήρες (οι οποίοι απουσιάζουν από τα κόμιξ). Μια από αυτές είναι η πριγκίπισσα Πριτιουμάν (γαλλική προφορά του «Pretty woman») την οποία ο Ιζνογκούντ ερωτεύεται όταν την βλέπει έτοιμη να πουληθεί σε ένα σκλαβοπάζαρο.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου